라틴어 문장 검색

Ideoque timidus videbatur, vel parum intellegens quid conveniret, cum Arbitionem semper ambiguum et praetumidum his quaestionibus praefecisset, aliis specie tenus cum principiis legionum praesentibus, quem primum omnium saluti suae norat obiectum, ut decuit victoriarum civilium participem fortem.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXII: Julianus, 3장 9:1)
ubi audacem senserit, timidissimum;
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXII: Julianus, 15장 20:2)
Aequo enim iudicio iuxta timidus est et ignavus, qui cum non oportet, mori desiderat, et qui refugiat cum sit opportunum.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXV, 3장 18:3)
Et cum pugnari deciens expediret, ne horum quicquam dederetur, adulatorum globus instabat timido principi, Procopii metuendum subserens nomen, eumque affirmans, si redit cognito Iuliani interitu, cum intacto milite quem regebat, novas res nullo renitente facile moliturum.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXV, 7장 10:1)
Qui venturi providus transferendaeque in alios invidiae artifex, saevitia morum multis erat exosus, hac praecipue causa, quod superare hostes in vastandis provinciis festinabat, affinitate Remigii magistri officiorum confisus, quo prava et contraria referente, princeps (ut prae se ferebat ipse) cautissimus, lacrimosa dispendia diutius ignoravit Afrorum.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXVII, 9장 2:1)
Arguebat hic idem princeps timidos saepius, maculosos tales appellans et sordidos, et infra sortem humilem amendandos, ipse ad pavores irritos aliquotiens abiectius pallens, et quod nusquam erat, ima mente formidans.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXX, 8장 11:1)
Illud autem praeteriri non convenit, quod cum oraculo tripodis, quem movisse Patricium docuimus et Hilarium, tres versus illos fatidicos comperisset, quorum ultimus est ἐν πεδίοισι Μίμαντοσ ἀγαιομένοιο ̓́Αρηοσ, ut erat inconsummatus et rudis, inter initia contemnebat, processu vero luctuum maximorum, abiecte etiam timidus, eiusdem sortis recordatione Asiae nomen horrebat:
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXXI, 14장 8:2)
In re publica omnino providentissimus, favens genti suae.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Anonymi Valesiani pars posterior: Chronica Theodericiana, 9장 2:2)
Exit qui latuit, timidum sic lenit amicum:
(ANONYMUS NEVELETI, De mure urbano et rustico 14:14)
Hunc tamen et uulpem prouida pacat auis.
(ANONYMUS NEVELETI, De uulpe et aquila 15:5)
Audet in audacem timidus, fortique minatur Debilis, audendi dum uidet esse locum.
(ANONYMUS NEVELETI, De mula et musca 39:10)
Non michi monstra necans, sed eras tibi prouida soli.
(ANONYMUS NEVELETI, De rustico et mustela 42:13)
Sic ait et timidum mulcet.
(ANONYMUS NEVELETI, De ciue et equite 64:80)
uerum enimuero, ut ista sese habent, si qua fides hisce rebus impertienda est, debet ille nescio qui puer prouidus, quantum ego audio, et corpore decorus atque integer deligi et animo sollers et ore facundus, ut in eo aut diuina potestas quasi bonis aedibus digne diuersetur, si tamen ea pueri corpore includitur, an ipse animus expergitus cito ad diuinationem suam redigatur, quae ei prompte insita et nulla obliuione saucia et hebes facile resumatur.
(아풀레이우스, 변명 41:3)
Cunctanter ad timide denique sermone prolato,
(아풀레이우스, 변신, 3권 12:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION