라틴어 문장 검색

Excessere omnes adytis arisque relictis Di. Hoc unde Virgilius dixerit, nullus inquirit:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XXII. 7:1)
Ut vidit Paean vastos telluris hiatus Divinam spirare fidem, ventosque loquaces Exhalare solum, sacris se condidit antris, Incubuitque adyto, vates ibi factus Apollo.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 2:5)
Illa, pavens adyti penetrale remoti Fatidicum, prima templorum in parte resistit, Atque, deum simulans, sub pectore ficta quieto Verba refert, nullo confusae murmure vocis Instinctam sacro mentem testata furore, Haud aeque laesura ducem, cui falsa canebat, Quam tripodas, Phoebique fidem.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 2:36)
tonat augure surdo, Et laetae iurantur aves, bubone sinistro.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 4:10)
Et tonat ignaro coelum Iove.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 4:25)
Ptolemaee, ruinam Nominis haud metuis coeloque tonante, profanas Inseruisse manus, impure ac semivir, audes?
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 8권 6:12)
Non ego Pellaeas arces, adytisque retectum Corpus Alexandri pigra Mareotide mergam?
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 2:28)
Ille, deo plenus, tacita quem mente gerebat, Effudit dignas adytis e pectore voces:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 6:34)
Sacratis totum spargenda per orbem Membra viri posuere adytis.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 10권 1:9)
quodcumque vetustis Insculptum est adytis, profer, noscique volentes Prode deos.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 10권 2:42)
Phidiaco si digna Iovi dare templa parabit, Has petet a nostro Pisa Tonante manus.
(마르티알리스, 에피그램집, 7권, LVI2)
An iuvat ad tragicos soccum transferre coturnos, Aspera vel paribus bella tonare modis, Praelegat ut tumidus rauca te voce magister Oderit et grandis virgo bonusque puer?
(마르티알리스, 에피그램집, 8권, III11)
Aethera sic intrat, nitidis ut conditus astris Inferiore tonet nube serenus apex Et prius arcano satietur numine Phoebi, Nascentis Circe quam videt ora patris.
(마르티알리스, 에피그램집, 8권, XXXVI6)
Murmure iam saevo verberibusque tonas.
(마르티알리스, 에피그램집, 9권, LXVIII3)
nam cum primae coniugationis verba tempore perfecto aut in avi exeant, ut amavi, aut in ui solutam, ut tonui, hoc verbum neque iuvavi facit neque iuvui, sed iuvi, ut Lucanus iuvit sumpta ducem, iuvit dimissa potestas (9.200). ivvabit] sicut nunc priorum meminisse iuvat.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 20315)

SEARCH

MENU NAVIGATION