라틴어 문장 검색

quod petiere, premunt arte faciuntque dolorem corporis et dentes inlidunt saepe labellis osculaque adfigunt, quia non est pura voluptas et stimuli subsunt, qui instigant laedere id ipsum, quod cumque est, rabies unde illaec germina surgunt.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 35:4)
denique cum membris conlatis flore fruuntur aetatis, iam cum praesagit gaudia corpus atque in eost Venus ut muliebria conserat arva, adfigunt avide corpus iunguntque salivas oris et inspirant pressantes dentibus ora, ne quiquam, quoniam nihil inde abradere possunt nec penetrare et abire in corpus corpore toto;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 35:14)
eximia veste et victu convivia, ludi, pocula crebra, unguenta, coronae, serta parantur, ne quiquam, quoniam medio de fonte leporum surgit amari aliquid, quod in ipsis floribus angat, aut cum conscius ipse animus se forte remordet desidiose agere aetatem lustrisque perire, aut quod in ambiguo verbum iaculata reliquit, quod cupido adfixum cordi vivescit ut ignis, aut nimium iactare oculos aliumve tueri quod putat in voltuque videt vestigia risus.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 36:4)
tenve locis quia non potis est adfigere adhaesum, liquitur extemplo et revocatum cedit abortu.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 40:5)
inritata leae iaciebant corpora saltu undique et adversum venientibus ora patebant et nec opinantis a tergo deripiebant deplexaeque dabant in terram volnere victos, morsibus adfixae validis atque unguibus uncis.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 44:3)
Hic cum Praetextatus fecisset loquendi finem, omnes in eum adfixis vultibus ammirationem stupore prodebant:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIV. 1:1)
— Nec Teucris addita Iuno Usquam aberit, id est adfixa et per hoc infesta, hoc iam dixerat Lucilius in libro quarto decimo his versibus:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IV. 2:3)
Adfixae venis, animasque in vulnera ponunt et quicquid de apibus dixit in virorum fortium similitudinem, ut adderet quoque mores et studia et populos et praelia, quid plura, ut et Quirites vocaret.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VI. 19:4)
Rupta quies populi, stratisque excita iuventus Diripuit sacris adfixa penatibus arma, Quae pax longa dabat:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 3:50)
Hae lacrimis sparsere deos, hae pectora duro Adfixere solo, lacerasque in limine sacro Attonitae fudere comas, votisque vocari Adsuetas crebris feriunt ululatibus aures.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 1:17)
Dum cupit in seciam Gyareus erepere puppim, Excipit immissum suspensa per ilia ferrum, Adfixusque rati, telo retinente, pependit.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 6:49)
Ferrea dum puppi rapidos manus inserit uncos, Adfixit Lycidam.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 7:1)
Nam pinguibus ignis Adfixus tedis, et tecto sulfure vivax Spargitur:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 7:31)
- Pugna fuit unus in illa Eximius Phoceus animiam servare sub undis, Scrutarique fretum si quid mersisset arenis, Et nimis adfixos unci convellere morsus, Adductum quoties non senserat ancora funem.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 7:43)
multus sua vulnera puppi Adfixit moriens, et rostris abstulit ictus.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 7:48)

SEARCH

MENU NAVIGATION