라틴어 문장 검색

E quibus Pithon consilium Perdiccae exequi coepit tutoresque destinat filio ex Boxane futuro Perdiccam et Leonnatum, stirpe regia genitos.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 10권, 7장 10:1)
At livor antiqui et implacabilis hostis, humane prosperitati semper et latenter insidians, nonnullos exheredando volentes, ob tutoris absentiam nos alios impius denudavit invitos. 4.
(단테 알리기에리, Epistolae 46:2)
accedit et illud inenarrabile sacrifitium severissimi vere libertatis tutoris Marci Catonis.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 17:5)
Washingtonio, igitur, quem antehac tutorem defensoremque populares duxerunt, aut exercitum dimittendi, aut vi et armis cibaria parandi, necessitas dira imponebatur.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DUODECIMUM.38)
qua imperii abdicatione a Congressu palam accepta, Washingtonius a Consilio civitatum foederatarum omnium Americanarum publico conditor alter tutorque reipublicae judicatus est.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM QUINTUM.16)
esto bonus miles, tutor bonus, arbiter idem integer;
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VIII37)
Hi sermones tunc de Seiano, secreta haec murmura vulgi, visne salutari sicut Seianus, habere tantundem, atque illi summas donare curules, illum exercitibus praeponere, tutor haberi principis angusta Caprearum in rupe sedentis cum grege Chaldaeo?
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X38)
Tarquinius postea Priscus, quamvis transmarinae originis, regnum ultro petens accepit ob industriam atque elegantiam;
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, A Romulo tempora regum septem 42:1)
Neque pace Tarquinius quam bello promptior;
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, A Romulo tempora regum septem 46:3)
Nam eximiam indolem uxor Tarquinii Tanaquil liberaliter educaverat, et clarum fore visa circa caput flamma promiserat.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, A Romulo tempora regum septem 48:2)
Ergo inter Tarquinii mortem adnitente regina substitutus in locum regis quasi in tempus, regnum dolo partum sic egit industrie, ut iure adeptus videretur.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, A Romulo tempora regum septem 49:1)
Postremus fuit omnium regum Tarquinius, cui cognomen Superbo ex moribus datum.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, A Romulo tempora regum septem 51:1)
Iam vero ornamenta Tarquinii et insignia quantam principi populo addiderunt ex ipso habitu dignitatem.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, ANACEFALAEOSIS DE SEPTEM REGIBUS 5:1)
Tarquinii tamen tam diu dimicaverunt, donec Arruntem filium regis manu sua Brutus occidit superque ipsum mutuo volnere expiravit, plane quasi adulterum ad inferos usque sequeretur.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM ETRUSCUM CUM REGE PORSENNA 8:2)
Brutus et Cassius sic Caesarem quasi Tarquinium regem depulisse regno videbantur, sed libertatem, quam maxime restitutam voluerunt, illo ipso parricidio perdiderunt.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CASSI ET BRUTI 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION