도구

도구

라틴어 문장 검색

Hoc idem tradit etiam Menander, poeta vetustior, humanarum opinionum vel peritissimus;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, XVI 3:2)
SOLOECISMUS, Latino vocabulo a Sinnio Capitone eiusdemque aetatis aliis inparilitas appellatus, vetustioribus Latinis stribiligo dicebatur, a versura videlicet et pravitate tortuosae orationis, tamquam strobiligo quaedam.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, XX 2:1)
QUAE mihi decem verba ediderit Favorinus, quae usurpentur quidem a Graecis, sed sint adulterina et barbara;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, LIBER OCTAVUS , II1)
Sed hoc potius, inquit, dolori mihi et aegritudini est, quod istiusmodi animalia spurca atque probra nomen usurpant et philosophi appellantur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus, II 10:1)
cuius origo, ut a 'vetere' 'vetustius' ac ' veterrimum,' sic a 'novo' declinatum 'novius' et novissimum.'
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, XXI 3:4)
Nova autem videri dico etiam ea quae sunt inusitata et desita, etsi sunt vetusta.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, VII 3:1)
item quod vocabulum arbarismi non usurpaverint neque Romani antiquiores neque Attici.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, VI 1:2)
Erat enim crassius iam vetustiusque, perangusto freto dicere.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XXI 16:3)
Gallicas autem verbum esse opinor novum, non diu ante aetatem M. Ciceronis usurpari coeptum, itaque ab eo ipso positum est in secunda Antonianarum:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XXII 7:1)
Veritum autem, sicut puditum et pigitum, non personaliter per infinitum modum dictum esse, non a vetustioribus tantum videmus, sed a M. quoque Tullio in secundo De Finibus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, XII 10:1)
Rex, dominus noster, in animo habet bello regnum Neapolitanum recuperare, hoc tempore usurpatum quidem a spurio vitulamine Arragonum, sed iure evidente et indubitato ad regem nostrum devolutum.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM QUARTUM 21:3)
Hoc vero iam factum esse virtute et auspiciis Ferdinandi et Isabellae regum Hispaniae, qui (in nominis sui decus immortale et gloriam) regnum magnum et opulentum Granadae, una cum urbe populosissima et potentissima eiusdem nominis, recuparassent a Saracenis, qui possessionem eius per septingentos annos et amplius usurpaverant.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM QUINTUM 15:4)
Etenim capitalis hostis noster Henricus Tidderus, falsus coronae Angliae usurpator (quae iure naturali et haereditario ad nos devoluta est) satis sibi conscius de iure nostro indibutato (cum simus verus Richardus Quartus Angliae rex, utpote haeres masculus inclyti et gloriosi Edwardi Quarti nuper regis Angliae) non solum regno nostro nos deiecit, sed omnibus modis pravis et sceleratis nos prodere et vita privare conatus est.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SEPTIMUM 19:3)
Verum Tidderus iste, qui se de tyranno excidio iactat, nihil aliud fere ab introitu in regnum suum malefico usurpatum exercet et executus est praeter tyrannidem, et tyrannidis artes et facinora.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SEPTIMUM 19:5)
Neque enim illae ipsae scholae philosophorum qui Acatalepsiam simpliciter tenuerunt inferiores fuere istis quae pronuntiandi licentiam usurparunt.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Distributio Operis 38:11)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION