라틴어 문장 검색

Nam utcumque in illis qui morbo finiuntur, magnum ex ipsa necessitate solacium est;
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 12 2:1)
Utcumque tamen animum cogitationemque collegi, coepi dicere non minore audientium assensu quam sollicitudine mea.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 11 14:1)
Sed hoc utcumque tolerabile;
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 5 2:3)
Sed utcumque se habent ista, bene fecit Regulus quod est mortuus:
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 2 4:1)
Regressi Misenum curatis utcumque corporibus suspensam dubiamque noctem spe ac metu exegimus.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 20 19:1)
Haec, utcumque se habent, notiora clariora maiora tu facies;
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 33 10:1)
' Postea actionem meam utcumque potui recollegi, addidi multa.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 13 23:3)
postmodo collectas utcumque sine ordine iunxi:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 3권, poem 929)
Haec tibi mittuntur, quem sum modo carmine questus non aptum numeris nomen habere meis, in quibus, excepto quod adhuc utcumque valemus, nil, me praeterea quod iuvet, invenies.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 4권, poem 141)
Nec quemquam nostri nisi me laesere libelli , Artificis periit cum caput Arte sua . Unus - et hoc ipsum est iniuria magna - perennem Candoris titulum non sinit esse mei . Quisquis is est , - nam nomen adhuc utcumque tacebo - Cogit inassuetas sumere tela manus . Ille relegatum gelidos aquilonis ad ortus Non sinit exilio delituisse meo ;
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ibis, 1권 1:5)
Utcumque res se habet, legitima est actio quae ad naturam spectat “ut ea adiuvetur secundum suam essentiam ad sese explicandam, quam est creationis, quam Deus voluit”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 173:3)
hoc tamen utcumque est tolerabile, quid, quod et ipsae dant tibi, Roma, deos inferni gurgitis umbrae?
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권108)
Sed nostrum est intelligere, utcumque atque ubicumque opus sit obsequi.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 3, scene 341)
Infelix, utcumque ferent ea facta minores, vincet amor patriae laudumque immensa cupido.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 6권 31:10)
inpune tutum per nemus arbutos quaerunt latentis et thyma deviae olentis uxores mariti nec viridis metuunt colubras nec Martialis haediliae lupos, utcumque dulci, Tyndari, fistula valles et Usticae cubantis levia personuere saxa.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 172)

SEARCH

MENU NAVIGATION