라틴어 문장 검색

vir virorum optime, parce tuo vati,
(ARCHIPOETA, IV21)
laici non sapiunt ea, quae sunt vatis,
(ARCHIPOETA, IV79)
vatem pulset nuditas.
(ARCHIPOETA, VII60)
mittat in me lapidem neque parcat vati,
(ARCHIPOETA, X59)
Horum busta, si memoratu dignum est, relictis templis, neglectis maiorum suorum manibus stulti frequentant, ita ut praesagium vatis illius indigne ferentis emineat:
(아우구스티누스, 편지들, 5. (A. D. 390 Epist. XVI) 2:6)
Deinde cur nulla futura canitis, si vates estis?
(아우구스티누스, 편지들, 6. (A. D. 390 Epist. XVII) 4:6)
Quod ex Cymaeo, id est ex Sibyllino carmine se fassus est transtulisse Vergilius, quoniam fortassis etiam illa vates aliquid de unico salvatore in spiritu audierat, quod necesse habuit confiteri.
(아우구스티누스, 편지들, 59. (A. D. Epist. CCLVIII) Domino Merito Suscipiendo et In Christo Dilectissimo Ac Desiderantissimo Fratri M Arci An O Augustinus In Domino salutem 5:8)
Anus hospita atque incognita ad Tarquinium Superbum regem adiit, libros ferens, quos esse divina oracula:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum, Liber Primus, XIX 3:1)
ad eos quasi ad oraculum adeunt, cum di immortales consulendi sunt.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum, Liber Primus, XIX 12:1)
Ex qua duo hos versus exscripsimus, ut historiam quaereremus oraculi Arretini:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, III 9:1)
atque ibi in circulo doctorum hominum, Favorino philosopho praesente, ostentabat quispiam grammaticae rei ditior scholica quaedam nugalia, de generibus et casibus vocabulorum disserens cum arduis superciliis vocisque et vultus gravitate composita, tamquam interpres et arbiter Sibyllae oraculorum.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quartus, I 2:2)
Satin vates verant aetate in agunda?
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, II 17:2)
Hoc responsum regis instar oraculi habitum est, et silentium de ea re secutum.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM NONUM 14:8)
Omnes enim ante nos, qui ad artes inveniendas se applicuerunt, conjectis paulisper in res et exempla et experientiam oculis, statim, quasi inventio nil aliud esset quam quaedam excogitatio, spiritus proprios ut sibi oracula exhiberent quodammodo invocarunt.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Praefatio 7:5)
sed potius, ut ab intellectu puro, a phantasiis et vanitate repurgato et divinis oraculis nihilominus subdito et prorsus dedititio, fidei dentur quae fidei sunt.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Praefatio 8:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION