라틴어 문장 검색

dicere vix possis quam multi talia plorent et quot venales iniuria fecerit agros Sed qui sermones, quam foedae bucina famae!
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV50)
Vel in castris, cum medicum venale regis caput offerentem Curius remisit, Fabricius oblatam sibi a rege imperii partem repudiavit;
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM TARENTINUM 21:2)
Parva res dictu sed ad magnanimitatem populi Romani probandam satis efficax, quod illis ipsis quibus obsidebatur diebus ager, quem Annibal castris insederat, venalis Romae fuit hastaeque subiectus invenit emptorem.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM PUNICUM SECUNDUM. 47:1)
Sed ille quoque, quamvis victus ac vinctus, vidit urbem, quam venalem et quandoque perituram, si habuisset emptorem, frustra cecinerat.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM IVGURTHINUM 18:1)
Iam, ut venalis fuisset, habuit emptorem;
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM IVGURTHINUM 18:2)
Ex illo traditum ut cerei Saturnalibus missitarentur, et sigilla arte fictili fingerentur ac venalia pararentur quae homines pro se atque suis piaculum pro Dite Saturno facerent.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 49:1)
letalisque ambitus urbi, Annua venali referens certamina Campo:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 3:16)
Hos iam mota ducis vicinaque signa petentes Audax venali comitatur Curio lingua:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 3:66)
Venalesque manus, ubi fas, ubi maxima merces, Aere merent parvo:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 10권 4:62)
Ne tamen ignores ubi sim venalis, et erres Urbe vagus tota, me duce certus eris:
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, II3)
Cum vocer ad cenam non iam venalis ut ante, Cur mihi non eadem, quae tibi, cena datur?
(마르티알리스, 에피그램집, 3권, LX1)
Quod cum percrebruisset, Pythius ei quidam, qui argentariam faceret Syracusis, venales quidem se hortos non habere, sed licere uti Canio, si vellet, ut suis, et simul ad cenam hominem in hortos invitavit in posterum diem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 73:3)
nec quisquam est eorum, qui, si iam sit ediscendum sibi aliquid, non Teucrum Pacuvi malit quam Manilianas venalium vendendorum leges ediscere;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 246:4)
ut illud M. Cicero senex, huius viri optimi, nostri familiaris, pater, "nostros homines similis esse Syrorum venalium:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 265:6)
in oppido est quiddam, de quo est dubium sitne venale, ac proximum quidem nostris aedibus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER QVARTVS AD ATTICVM, letter 8 2:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION