도구

도구

라틴어 문장 검색

Omnis autem nux unam radicem mittit, et simplici stilo prorepit.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 5권, 10장 13:2)
Danda est opera, ut dum teneros ramulos habent, veluti pampinentur, et ad unum stilum primo anno semina redigantur.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 5권, 10장 21:3)
ipsam quin immo curam et diligentis stili anxietatem contrariam experimur, quia saepe interrogat iudex, quando incipias, et ex interrogatione eius incipiendum est.
(코르넬리우스 타키투스, 대화, 39장 3:1)
nam tragoediam magno impetu exorsus, non succedenti stilo, aboleuit quaerentibusque amicis, quidnam Aiax ageret, respondit Aiacem suum in spongiam incubuisse.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Augustus, 85장 2:4)
sed adfectatione et morositate nimia obscurabat stilum, ut aliquanto ex tempore quam a cura praestantior haberetur.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Tiberius, 70장 1:3)
solebat etiam prosperis oratorum actionibus rescribere et magnorum in senatu reorum accusationes defensionesque meditari ac, prout stilus cesserat, uel onerare sententia sua quemque uel subleuare, equestri quoque ordine ad audiendum inuitato per edicta.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, C. Caligula, 53장 2:2)
Inter initia principatus cotidie secretum sibi horarum sumere solebat nec quicquam amplius quam muscas captare ac stilo praeacuto configere, ut cuidam interroganti, essetne quis intus cum Caesare, non absurde responsum sit a Vibio Crispo, ne muscam quidem.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Domitianus, 3장 1:1)
numquam tamen aut historiae carminibusue noscendis operam ullam aut stilo uel necessario dedit.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Domitianus, 20장 1:2)
Multa namque per intellectum videmus quibus signa vocalia desunt;
(단테 알리기에리, Epistolae 123:4)
7. Sed ommittamus alios, et nunc, ut conveniens est, de stilo tragico pertractemus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 50:1)
Stilo equidem tragico tunc uti videmur, quando cum gravitate sententie tam superbia carminum quam constructionis elatio et excellentia vocabulorum concordat.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 50:2)
nam due consonantes extreme non sunt de sillaba precedente, et licet propriam vocalem non habeant, virtutem sillabe non tamen ammictunt;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 61:2)
signum autem est quod rithimus ibi una vocali perficitur, quod esse non posset nisi virtute alterius ibi subintellecte).
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 61:3)
1. Quia circa vulgare illustre nostra versatur intentio, quod nobilissimum est aliorum, et ea que digna sunt illo cantari discrevimus, que tria nobilissima sunt, ut superius est astructum, et modum cantionarium selegimus illis, tanquam aliorum modorum summum, et, ut ipsum perfectius edocere possimus, quedam iam preparavimus, stilum videlicet atque carmen, nunc de constructione agamus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 80:1)
1. Grandiosa modo vocabula sub prelato stilo digna consistere, successiva nostre progressionis presentia lucidari expostulat.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 111:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION