라틴어 문장 검색

Aderat puellae forma, quae duplicaretur ex illo, quod talis passa videbatur iniuriam, etodium ipsius regis, qui Pompei caedem partium fato, non Caesari dederat, haud dubie idem in ipsum ausurus, si
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CIVILE CAESARIS ET POMPEI 56:2)
Ausus ille agere conventum, et in Catthos edixerat, quasi violentiam barbarorum lictoris virgis et praeconis voce posset inhibere.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM GERMANICUM 11:2)
Sic ubique certa atque continua totius generis humani aut pax fuit aut pactio, aususque tandem Caesar Augustus septingentesimo ab urbe condita anno Ianum geminum eludere, bis ante se clusum sub Numa rege et victa primum Carthagine.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, PAX PARTHORUM ET CONSECRATIO AUGUSTI 4:1)
Humana ante oculos foede cum vita iaceret in terris oppressa gravi sub religione, quae caput a caeli regionibus ostendebat horribili super aspectu mortalibus instans, primum Graius homo mortalis tollere contra est oculos ausus primusque obsistere contra;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 3:1)
omnia quae nunc si primum mortalibus essent ex improviso si sint obiecta repente, quid magis his rebus poterat mirabile dici, aut minus ante quod auderent fore credere gentes?
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 23:16)
at quod scinditur et partis discedit in ullas, scilicet aeternam sibi naturam abnuit esse.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 16:7)
quid denique obesset propter Atlanteum litus pelagique severa, quo neque noster adit quisquam nec barbarus audet?
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 1:14)
vitigeni latices aquai fontibus audent misceri, cum pix nequeat gravis et leve olivom.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 35:4)
Soli Postumiano antiquior visa est instruendarum cura defensionum, in cuius abnuentis locum Eusebium Graia et doctrina et facundia clarum rhetorem subrogavi, insinuatumque omnibus, ut ab exorto die se nobis indulgerent, quandoquidem nullis hodie officiis publicis occupari fas esset:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VI. 2:2)
Ita sibi belli isti homines certos scientiae fines et velut quaedam pomeria et effata posuerunt, ultra quae si quis egredi audeat, introspexisse in aedem deae a qua mares absterrentur existimandus sit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIV. 12:2)
Non adsumam mihi, ait, ut unam aliquam de Virgilianis virtutibus audeam praedicare, sed audiendo quaecunque dicetis, si quid vel de his mihi videbitur vel iamdudum legenti annotandum visum est, oportunius proferam:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIV. 20:2)
Ille ausus est dicere:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 26:6)
et talem fuisse apud maiores Claudiam credere audebat.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, V. 4:2)
Deinde ausus suos inefficaces queritur:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, II. 5:1)
qua vi iuvenem, quibus audeat armis Eripere?
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, VI. 12:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION