도구

도구

라틴어 문장 검색

ast ego, Dardaniae quamvis sub collibus Albae rus proprium magnique ducis mihi munere currens unda domi curas mulcere aestusque levare sufficerent, notas Sirenum nomine rupes facundique larem Polli non hospes habebam, assidue moresque viri pacemque novosque Pieridum flores intactaque carmina discens.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, Hercules Surrentinus Pollii Felicis23)
Troianae qualis sub collibus Albae, cum modo Germanas acies modo Daca sonantem proelia Palladio tua me manus induit auro.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, eucharisticon ad Imp. Aug. Germ. Domitianum30)
Sed quam fine viae recentis imo, qua monstrat veteres Apollo Cumas, albam crinibus infulisque cerno!
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, Via Domitiana27)
his senium longaeque decus virtutis et alba Atropos et patrius laurus promisit Apollo, ergo quod Ausoniae pater augustissimus urbis ius tibi tergeminae dederat laetabile prolis, omen erat.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, gratulatio ad Iulium Menecraten7)
- alborum calicum atque caccaborum?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, hendecasyllabi iocosi ad Plotium Grypum14)
Sed quis ab excelsis Troianae collibus Albae, unde suae iuxta prospectat moenia Romae proximus ille deus, Fama velocior intrat nuntius atque tuos implet, Crispine, penates?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, laudes Crispini Vetti Bolani filii67)
tuus ut mihi vultibus ignis inrubuit cineremque oculis umentibus hausi, vilis honos studiis, vix haec in munera solvo primum animum, tacitisque situm depellere curis nunc etiam labente manu nec lumine sicco ordior adclinis tumulo, quo molle quiescis iugera nostra tenens, ubi post Aeneia fata stellatus Latiis ingessit montibus Albam Ascanius, Phrygio dum pingues sanguine campos odit et infaustae regnum dotale novercae.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in patrem Suum15)
frondenti crinitur cassis oliva albaque puniceas interplicat infula cristas, arma simul pressasque iugo moderatur habenas.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 4권95)
summa crepant auro, Tyrioque attollitur ostro molle supercilium, teretes hoc undique gemmae inradiant, medio Linus intertextus acantho letiferique canes:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권19)
ipse habitu niveus, nivei dant colla iugales, concolor est albis et cassis et infula cristis, quin et Thessalicis felix Admetus ab oris vix steriles compescit equas;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권123)
utque feri vectorem fulminis albus cum supra respexit olor, cupit hiscere ripam Strymonos et trepidas in pectora contrahit alas:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 9권371)
Namque initio duo soli fuerunt, albus et russeus.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 9장 2:12)
Albus hiemi ob nives Candidas, russeus aestati ob solis ruborem voti erant.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 9장 2:13)
Sed postea tam voluptate quam superstitione provecta russeum alii Marti, alii album Zephyris consecraverunt, prasinum vero Terrae matri vel verno, venetum Caelo et Mari vel autumno.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 9장 2:14)
Deinde secessit ad insulam quandam paruam, quae ad occidentalem plagam ab Hibernia procul secreta, sermone Scottico Inisboufinde, id est insula uitulae albae, nuncupatur.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. IV. 1:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION