라틴어 문장 검색

tractatione autem, cum aut prppria sumuntur rerum vocabula aut addita ad nomen aut nova aut prisca aut ab oratore modificata et inflexa quodam modo;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 5장 3:4)
Delectat etiam quicquid est admirabile maximeque movet ea quae motum aliquem animis ciet oratio quaeque significat oratoris ipsius amabilis mores;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 6장 5:2)
qui exprimuntur aut signando iudicio ipsius et animo humano ac liberali aut inflexione sermonis si aut augendi alterius aut minuendi sui causa alia dici ab oratore alia existimari videntur idque comitate fieri magis quam vanitate.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 6장 5:3)
quae quidem oratori et cum rerum et cum verborum momentis commutanda maxime est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 7장 3:3)
C. Num quidnam tibi de oratore ipso restat aliud?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 7장 4:1)
C. Quoniam igitur vis oratoris omnis exposita est, quid habes de orationis praeceptis dicere?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 8장 1:1)
Sed facillime discit auditor et quid agatur intellegit, si complectare in principio genus naturamque causae, si definias, si dividas, si neque prudentiam eius impedias confusione partium nec memoriam multitudine;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 8장 3:2)
P. Illa vero indigent nec eo dicuntur sine arte, quod ita sint, sed quod ea non parit oratoris ars, sed foris ad se delata tamen arte tractat, et maxime in testibus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 14장 1:2)
C. Quoniam et de ipso oratore et de oratione dixisti, expone eum mihi nunc quem ex tribus extremum pro- posuisti quaestionis locum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 18장 1:1)
Genus enim nullum est orationis quod aut uberius ad dicendum aut utilius civitatibus esse possit aut in quo magis orator in cognitione virtutum vitiorumque versetur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 20장 2:6)
et quoniam in his causis omnis ratio fere ad voluptatem auditoris et ad delectationem refertur, utendum erit in eis ornata oratione et singulorum verborum insignibus, quae habent plurimum suavitatis - id fit, si factis verbis aut vetustis aut translatis frequenter utamur - , et ipsa constructione verborum, ut paria paribus et similia similibus saepe referantur, ut contraria, ut geminata, ut circumscripta numerose, non ad similitudinem versuum, sed ad explendum aurium sensum apto quodam quasi verborum modo.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 21장 2:1)
Non enim supplex ut ad iudicem venit orator, sed hortator atque actor.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 27장 3:2)
cuius scientia neglecta ab oratoribus plerisque nobis ad dicendum necessaria videtur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 28장 3:2)
Disceptatio autem cum est constituta, propositum esse debet oratori, quo omnes argumentationes repetitae ex in- veniendi locis coiciantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 31장 3:1)
Nam et partiri ipsum et definire et ambigui partitiones dividere et argumentorum locos nosse et argumentationem ipsam concludere et videre quae sumenda in argumentando sint quidque ex eis quae sumpta sunt efficiatur et vera a falsis, veri similia ab incredibilibus diiudicare et distinguere et aut male sumpta aut male conclusa reprehendere et eadem vel anguste disserere, ut dialectici qui appellantur, vel, ut oratorem decet, late expromere, illius exercitationis et subtiliter disputandi et copiose dicendi artis est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 40장 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION