라틴어 문장 검색

Ex his versibus etiam civium nomen innotuit, quia Gargares vocantur.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XX. 8:3)
Unde et Virgilius in supra dictis versibus cum dixisset:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XX. 10:2)
Est ergo secundum haec sensus horum versuum talis:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XX. 14:1)
In his versibus Opis non comes Dianae sed Diana ipsa vocata est.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XXII. 4:2)
Qui versus docent unde Virgilius usurpaverit discessisse deos a civitate iam capta.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XXII. 7:4)
Dicam itaque primum quos ab aliis traxit vel ex dimidio sui versus vel paene solidos:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 7:1)
Post versus ab aliis vel ex integro vel ex parte translatos vel quaedam immutando verba tamquam fuco alio tinctos nunc locos locis conponere sedet animo, ut unde formati sint quasi de speculo cognoscas.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 1:1)
Sed, quatenus totum locum utriusque ponere satis longum est, excerpam aliqua ex quibus similitudo geminae descriptionis adpareat.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 8:1)
Sunt alii loci plurimorum versuum quos Maro in opus suum cum paucorum immutatione verborum a veteribus transtulit.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 30:1)
Et quia longum est numerosos versus ex utroque transcribere, libros veteres notabo, ut qui volet illic legendo aequalitatem locorum conferendo miretur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 30:2)
Hunc locum Ennius in quinto decimo ad pugnam C. Aelii tribuni his versibus transfert:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, III. 3:1)
Nemo ex hoc viles putet veteres poetas, quod versus eorum scabri nobis videntur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, III. 9:1)
In versibus vel in locis quantum sibi Maro ex antiquitate quaesiverit, Furius ut memor et veteris et novae auctorum copiae disseruit.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IV. 1:2)
— Nec Teucris addita Iuno Usquam aberit, id est adfixa et per hoc infesta, hoc iam dixerat Lucilius in libro quarto decimo his versibus:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IV. 2:3)
Dicas volo, inquit, doctorum maxime, quid sit quod, cum Virgilius anxie semper diligens fuerit in verbis pro causae merito vel atrocitate ponendis, incuriose et abiecte in his versibus verbum posuit:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VII. 4:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION