도구

도구

라틴어 문장 검색

Cum bene ista, per quae divitias suas disposuit ac fudit, circumspexerit superbumque se fecerit, quidquid habet, ei, quod cupit, comparet :
(세네카, 행복론, Liber VII 59:1)
Cum civibus primum, deinde eum collegis, novissime eum adfinibus coactus armis decernere mari terraque sanguinem fudit.
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 22:1)
Caesar, clementia vera, quam tu praestas, quae non saevitiae paenitentia coepit, nullam habere maculam, num- quam civilem sanguinem fudisse;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 69:3)
Quod istud, di boni, malum est occidere, saevire, delectari sono catenarum et civium capita decidere, quocumque ventum est, multum sanguinis fundere, aspectu suo terrere ac fugare ?
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 149:1)
Ideo quotiens funditur, confunditur.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber II 35:22)
Atilius Regulus, eum Poenos in Africa funderet, ad senatum scripsit mercennarium suum discessisse et ab eo desertum esse rus, quod senatui publice curari, dum abesset Regulus, placuit.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 87:2)
non tibi divitiae velut maximum generis humani bonum refulserunt;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 111:3)
Nam si quicquam tristitia profecturi sumus, non recuso quicquid lacrimarum fortunae meae superfuit tuae fundere ;
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 7:3)
Sidus hoc, quod praecipitato in profundum et demerso in tenebras orbi refulsit, semper luceat !
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 77:3)
nemo non ex istis in ornamentum saeculorum refulgentibus viris aut desiderio suorum tortus est aut a suis cum maximo animi cruciatu desideratus est.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 84:3)
postquam tibi apparuit inter Seianianos satellites illam unam patere servitutis fugam, non favisti consilio eius, sed dedisti manus victa fudistique lacrimas palam et gemitus devorasti quidem, non tamen hilari fronte texisti;
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 3:5)
hinc camporum in infinitum patentium fusa planities, hinc montium magnis et nivalibus surgentium iugis erecti in sublime vertices ;
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 103:2)
movet cerebrum, in vanas mentes imagines evocat, multum inter falsum ac verum mediae caliginis fundit.
(세네카, De Providentia, book 1 46:2)
Ut salutaria quaedam, quae citra gustum tactumque odore proficiunt, ita virtus utilitatem etiam ex longinquo et latens fundit.
(세네카, De Tranquillitate Animi, Liber IX, ad Serenum: de tranquillitate animi 51:1)
plerique enim lacrimas fundunt, ut ostendant, et totiens siccos oculos habent, quotiens spectator defuit, turpe iudicantes non flere, eum omnes faciant.
(세네카, De Tranquillitate Animi, Liber IX, ad Serenum: de tranquillitate animi 138:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION