라틴어 문장 검색

nam divinus poeta noster Virgilius per totam Eneydem gloriosissimum regem Eneam patrem romani populi fuisse testatur in memoriam sempiternam;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 3:18)
Quod autem romanus populus bonum prefatum intenderit subiciendo sibi orbem terrarum, gesta sua declarant, in quibus, omni cupiditate summota que rei publice semper adversa est, et universali pace cum libertate dilecta, populus ille sanctus pius et gloriosus propria commoda neglexisse videtur, ut publica pro salute humani generis procuraret.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 14:14)
Quis igitur adeo mentis obtuse nunc est, qui non videat sub iure duelli gloriosum populum coronam orbis totius esse lucratum?
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 32:4)
O felicem populum, o Ausoniam te gloriosam, si vel nunquam infirmator ille Imperii tui natus fuisset, vel nunquam sua pia intentio ipsum fefellisset!
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 34:23)
4. Harum quoque duarum nobilior est vulgaris:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 5:1)
5. Et de hac nobiliori nostra est intentio pertractare.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 6:1)
Cum igitur angeli ad pandendas gloriosas eorum conceptiones habeant promptissimam atque ineffabilem sufficientiam intellectus, qua vel alter alteri totaliter innotescit per se, vel saltim per illud fulgentissimum Speculum in quo cuncti representantur pulcerrimi atque avidissimi speculantur, nullo signo locutionis indiguisse videntur.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 10:2)
3. Hoc equidem signum est ipsum subiectum nobile de quo loquimur:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 19:1)
Et quamvis ad voluptatem nostram sive nostre sensualitatis quietem in terris amenior locus quam Florentia non existat, revolventes et poetarum et aliorum scriptorum volumina quibus mundus universaliter et membratim describitur, ratiocinantesque in nobis situationes varias mundi locorum et eorum habitudinem ad utrunque polum et circulum equatorem, multas esse perpendimus firmiterque censemus et magis nobiles et magis delitiosas et regiones et urbes quam Tusciam et Florentiam, unde sumus oriundus et civis, et plerasque nationes et gentes delectabiliori atque utiliori sermone uti quam Latinos.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 35:2)
Propter quod corde nobiles atque gratiarum dotati inherere tantorum principum maiestati conati sunt, ita ut eorum tempore quicquid excellentes animi Latinorum enitebantur primitus in tantorum coronatorum aula prodibat;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 99:2)
Quantum vero suos familiares gloriosos efficiat, nos ipsi novimus, qui huius dulcedine glorie nostrum exilium postergamus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 164:2)
exigit enim magnificentia magna potentes, purpura viros nobiles:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 6:2)
Et dicimus dignum esse quod dignitatem habet, sicut nobile quod nobilitatem;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 14:2)
ergo cantiones nobiliores ballatis esse sequitur extimandas, et per consequens nobilissimum aliorum esse modum illarum, cum nemo dubitet quin ballate sonitus nobilitate excellant.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 37:5)
illa videntur nobiliora esse que conditori suo magis honoris afferunt:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 38:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION