라틴어 문장 검색

pars summis pendet scopulis, pars sentibus haeret, parte rubent frondes, parte madescit humus, exemplar sceleris paries habet inlitus, in quo multicolor fucus digerit omne nefas, picta super tumulum species liquidis viget umbris effigians fracti membra cruenta viri.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Ad Valerianum Episcopum de passione Hippolyti Beatissimi Martyris.35)
exit usque in ortum solis et usque obitum, Gallos fovet, inbuit Britannos, praesidet Hesperiae, Christum serit ultimis Hiberis, denique doctor humi est, idem quoque martyr in supernis, instruit hic homines, illinc pia dona dat patronus.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Cypriani.43)
rasile figit humi lignum ac se cuspide versa perfodit et calido pulmonem vulnere transit, quam super adsistens Patientia
(프루덴티우스, Psychomachia, section 137)
hoc sese ostentans habitu ventosa virago inter utramque aciem supereminet et phaleratum circumflectit equum, vultuque et voce minatur adversum spectans cuneum, quem milite raro et paupertinis ad bella coegerat armis Mens Humilis, regina quidem, sed egens alieni auxilii proprio nec sat confisa paratu, Spem sibi collegam coniunxerat, edita cuius et suspensa ab humo est opulentia divite regno, ergo Humilem postquam male sana Superbia Mentem vilibus instructam nullo ostentamine telis aspicit, in vocem dictis se effundit amaris:
(프루덴티우스, Psychomachia, section 149)
"quam pudet, o Mavors et virtus conscia, talem contra stare aciem ferroque lacessere nugas, et cum virgineis dextram conferre choreis, Iustitia est ubi semper egens et pauper Honestas, arida Sobrietas, albo Ieiunia vultu, sanguine vix tenui Pudor interfusus, aperta Simplicitas et ad omne patens sine tegmine vulnus, et prostrata in humum nec libera iudice sese Mens Humilis, quam degenerem trepidatio prodit!"
(프루덴티우스, Psychomachia, section 163)
formido pericli praedurat teneras iter ad cruciabile plantas, qua se cumque fugax trepidis fert cursibus agmen, damna iacent, crinalis acus, redimicula, vittae, fibula, flammeolum, strophium, diadema, monile.
(프루덴티우스, Psychomachia, section 1119)
Obsecro Humine?
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 4, scene 319)
nec prius absistit, quam septem ingentia victor corpora fundat humi, et numerum cum navibus aequet.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 1권 14:6)
inprovisum aspris veluti qui sentibus anguem pressit humi nitens, trepidusque repente refugit attollentem iras et caerula colla tumentem;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 2권 16:8)
Postquam res Asiae Priamique evertere gentem immeritam visum Superis, ceciditque superbum Ilium, et omnis humo fumat Neptunia Troia, diversa exsilia et desertas quaerere terras auguriis agimur divom, classemque sub ipsa Antandro et Phrygiae molimur montibus Idae, incerti, quo fata ferant, ubi sistere detur, contrahimusque viros.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 3권 1:1)
Accessi, viridemque ab humo convellere silvam conatus, ramis tegerem ut frondentibus aras, horrendum et dictu video mirabile monstrum.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 3권 3:3)
Ut primum alatis tetigit magalia plantis, Aenean fundantem arces ac tecta novantem conspicit;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 4권 11:13)
Hic duo rite mero libans carchesia Baccho fundit humi, duo lacte novo, duo sanguine sacro, purpureosque iacit flores, ac talia fatur:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 5권 4:4)
Iamque fere spatio extremo fessique sub ipsam finem adventabant, levi cum sanguine Nisus labitur infelix, caesis ut forte iuvencis fusus humum viridisque super madefecerat herbas.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 5권 13:7)
it clamor caelo, primusque accurrit Acestes, aequaevumque ab humo miserans attollit amicum.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 5권 17:14)

SEARCH

MENU NAVIGATION