라틴어 문장 검색

Sic ego sim, liceatque caput candescere canis, Temporis et prisci facta referre senem.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 1025)
hinc clauim ianua sensit et coepit custos liminis esse canis.
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 422)
sed pretium si grande feras, custodia uicta est nec prohibent claues et canis ipse tacet.
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 423)
Aut si fata negant reditum tristesque sorores, stamina quae ducunt quaeque futura neunt, me uocet in uastos amnes nigramque paludem diues in ignaua luridus Orcus aqua.
(티불루스, Elegiae, 3권, poem 316)
nam te nec uasti genuerunt aequora ponti nec flammam uoluens ore Chimaera fero nec canis anguinea redimitus terga caterua, cui tres sunt linguae tergeminumque caput, Scyllaque uirgineam canibus succincta figuram, nec te conceptam saeua leaena tulit, barbara nec Scythiae tellus horrendaue Syrtis, sed culta et duris non habitanda domus et longe ante alias omnes mitissima mater isque pater quo non alter amabilior.
(티불루스, Elegiae, 3권, poem 442)
Vos tenet, Etruscis manat quae fontibus unda, unda sub aestiuum non adeunda Canem, nunc autem sacris Baiarum proxima lymphis, cum se purpureo uere remittit humus.
(티불루스, Elegiae, 3권, poem 51)
illum inter geminae nantem confinia mortis nec Scyllae saeuo conterruit impetus ore, cum canibus rabidas inter fera serperet undas, nec uiolenta suo consumpsit more Charybdis, uel si sublimis fluctu consurgeret imo, uel si interrupto nudaret gurgite pontum.
(티불루스, Elegiae, 3권, Panegyricus Messallae23)
o pereant siluae deficiantque canes!
(티불루스, Elegiae, 3권, poem 94)
Sed tamen, ut tecum liceat, Cerinthe, uagari, ipsa ego per montes retia torta feram, ipsa ego uelocis quaeram uestigia cerui et demam celeri ferrea uincla cani.
(티불루스, Elegiae, 3권, poem 97)
lupos visos in Capitolio ferunt a canibus fugatos;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 319:4)
incertam namque aciem, signum aliis dari, receptui aliis cani iubentibus, invasere opportune Veientes.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 337:1)
namque Galli seu vestigio notato humano, qua nuntius a Veiis pervenerat, seu sua sponte animadverso ad Carmentis saxo ascensu aequo, nocte sublustri cum primo inermem qui temptaret viam praemisissent, tradentes inde arma ubi quid iniqui esset, alterni innixi sublevantesque in vicem et trahentes alii alios, prout postularet locus, tanto silentio in summum evasere ut non custodes solum fallerent, sed ne canes quidem, sollicitum animal ad nocturnos strepitus, excitarent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 501:1)
eos se Orco mactare Iunius dictitans cum intulisset signa turbavit ordines et haud dubie impulit aciem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 568:2)
et erat venandi studio insignis, canesque et alius apparatus sequebatur;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 115:2)
Flaccus receptui cani iussit, satis ad utrumque profectum ratus, ut et Campani quam haud multum in Hannibale praesidii esset, et ipse Hannibal sentiret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 81:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION