도구

도구

라틴어 문장 검색

Nec sic inmissis aurigae undantia lora Concussere iugis, pronique in verbera pendent.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XI. 20:2)
— Hunc ego Diti Sacrum iussa fero, teque isto corpore solvo.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIX. 5:3)
Nam cum furti negati vel eiuscemodi rei fides quaeritur et iusiurandum a suspecto petitur, uterque ab omni contagione mundi ad crateras accedunt, accepto prius fideiussore a persona quae iuratura est de solvendo eo quod peteretur, si addixisset eventus.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIX. 20:1)
Vota deum primo victor solvebat Eoo, pro quae dis vota sunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VI. 4:1)
— Senior leto canentia lumina solvit, pro vetustate senilia.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VI. 5:4)
sortiamurque, si videtur, ut per ordinem unusquisque proponat quam solvendam aestimet quaestionem.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IV. 1:4)
Cum igitur adseruerimus quattuor in corpore fieri digestiones, quarum altera pendet ex altera, et si praecedens fuerit impedita, nullus fit sequentis effectus:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IV. 26:1)
Rationis plena gemina ista sententia, et altera pendet ex altera.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VI. 16:5)
Ex quo intellegitur quod idem faciens in ventris humore subducit se digestionis necessitati et tam sero illic coquitur quam tardius conficiuntur quae vapore aquae quam quae igne solvuntur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VIII. 3:2)
sed si in ventrem receptae sint, solvitur vis earum ventralis humoris alluvione, qua fiunt dilutiores:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VIII. 8:3)
Illa enim corporis solidioris est, et crassa materies cum movetur, integra vi sua superficiem cui admovetur invadit, aer motu in ventum solvitur et liquidior se factus agitatu flatus efficitur:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VIII. 15:2)
Sed de hoc quoque temptabo si potero esse solvendo.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IX. 15:3)
Sic probatur efficaciam sensuum de ratione pendere.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIV. 23:1)
qui vitro solvendo formandoque curant de arbore cui myricae nomen est igni suo escam ministrant:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XVI. 23:3)
Nam cum luna plena est vel cum nascitur (et tunc enim a parte qua sursum suspicit plena est), aer aut in pluviam solvitur aut, si sudus sit, multum de se roris emittit:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XVI. 31:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION