라틴어 문장 검색

"cedo equidem, quo sacra tamen ritusque peremptae gentis et, in tumidos si quid male feta reliquit mater, abire iubes?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 7권85)
fugit ille perempto consertus domino, nec iam arma aut frena tenentem portat adhue:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 7권309)
saepe ignari perimuntque caduntque.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 8권175)
"licet ecce peremptos ulcisci socios maestamque rependere noctem."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 8권296)
"stant circum subiti proceres, ut quisque perempto proximus, et magnis loca desolata tuentur regibus haud laeti seque huc crevisse dolentes, non secus amisso medium cum praeside puppis fregit iter, subit ad vidui moderamina clavi aut laterum custos, aut quem penes obvia ponto prora fuit:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권62)
"nullane post manes regis tibi cura perempti, clare Dyma, teneant quem iam fortasse volucres Thebanique canes?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권150)
nee iam aut Oeniden aut Hippomedonta peremptos aut vatem Pelopea phalanx aut Areada credunt:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권337)
"nimirum Martius anguis, quaeque novis proavum tellus effloruit armis - hinc animi tristes nimiusque in pectore Mavors, et de matre nihil, sponte en ultroque peremptus inrumpis maestas Fatis nolentibus umbras."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권365)
"funusne peremptis speratis cineremque viris?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권63)
Bonum quod est subprimitur, numquam extinguitur.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 063)
Quia itaque isdem omnipotens Deus humanum genus pro culpa sua funditus extinguere noluit, et inmortalitatem homini pro peccato suo abstulit, et tamen pro benignitate suae pietatis fecunditatem ei subolis reseruauit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXVII. 5:10)
In illo quippe mysterio, in quo omnis culpa funditus extinguitur, ualde stultum est, si donum gratiae contradicere posse uideatur.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXVII. 5:12)
Qui cum mox undique gladiis inpeteretur, in ipso tumultu etiam alium de militibus, cui nomen erat Fordheri, sica nefanda peremit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. IX. 2:10)
Sed dicito mihi, quid mercedis dare uelis ei, siqui sit, qui his te meroribus absoluat, et Redualdo suadeat, ut nec ipse tibi aliquid mali faciat, nec tuis te hostibus perimendum tradat.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. XII. 2:7)
Nec mora, utrumque rex Brettonum Ceadualla impia manu, sed iusta ultione peremit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. I. 1:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION