라틴어 문장 검색

Ante diem quoque quartum Kalendas vel Nonas vel Idus tamquam nominalem diem plerique vitant.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVI. 26:1)
sed nos nihil super ea re scriptum invenimus, nisi quod Q. Claudius Annalium quinto cladem illam vastissimam pugnae Cannensis factam refert ante diem quartum Nonas Sextiles.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVI. 26:3)
Apollodorus in libro quarto decimo περὶ θεών Ἰήϊον [solem] scribit [ita] appellari Apollinem ἀπὸ τοῦ κατὰ τὸν κόσμον ἵεσθαι καὶ ἰέναι, quod sol per orbem impetu fertur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 19:1)
exinde per diminutiones veluti senescenti quarta forma deus figuratur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVIII. 10:4)
Varro Divinarum libro quarto victorem Herculem putat dictum, quod omne genus animalium vicerit.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, VI. 10:1)
Refero enim pontificis vetustissimam coenam quae scripta est in indice quarto Metelli illius pontificis maximi in haec verba:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIII. 10:2)
Sed quod ait Plinius de accipenseris squamis, id verum esse maximus rerum naturalium indagator Nigidius Figulus ostendit, in cuius libro de animalibus quarto ita positum sit:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVI. 7:4)
Testis est Cloatius in Ordinatorum Graecorum libro quarto, cum sic ait:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVIII. 8:4)
His praemissis malorum enumeranda sunt genera, quae Cloatius in Ordinatorum Graecorum libro quarto ita diligenter enumerat:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIX. 2:1)
— Vix lumine quarto Prospexi Italiam.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, III. 16:5)
Nam cum et in primo volumine et in quarto et in nono loquatur quaedam Iuppiter sine tumultu, denique post Iunonis et Veneris iurgium Infit.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIII. 38:1)
Nam post praecepta, quae natura res dura est, ut legentis animum vel auditum novaret, singulos libros acciti extrinsecus argumenti interpositione conclusit, primum de signis tempestatum, de laudatione rusticae vitae secundum, et tertius desinit in pestilentiam pecorum, quarti finis est de Orpheo et Aristaeo non otiosa narratio.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVI. 5:2)
In libro quarto in describenda Elissae morte ait quod ei crinis abscisus esset his versibus:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIX. 1:1)
In libro enim quarto Virgilius Elissam facit, postquam ab Aenea relinquitur, velut ad sacricolarum sagarumque carmina et devotiones confugientem, et inter cetera ait sedandi amoris gratia herbas quaesitas quae aeneis falcibus secarentur.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIX. 7:1)
Ennius in quarto:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 17:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION