라틴어 문장 검색

Rupis Achaemeniae scopulis, ubi uersa sequentum
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, II 1:1)
Aut quis ualeat nescita sequi
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VI 17:1)
Quodsi in corporibus sentiendis, quamuis afficiant instrumenta sensuum forinsecus obiectae qualitates animique agentis uigorem passio corporis antecedat, quae in se actum mentis prouocet excitetque interim quiescentes intrinsecus formas, si in sentiendis, inquam, corporibus animus non passione insignitur, sed ex sua ui subiectam corpori iudicat passionem, quanto magis ea quae cunctis corporum affectionibus absoluta sunt in discernendo non obiecta extrinsecus sequuntur, sed actum suae mentis expediunt!
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, IX 1:1)
Itaque si digna rebus nomina uelimus imponere, Platonem sequentes deum quidem aeternum, mundum uero dicamus esse perpetuum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 2:5)
ens autem aeternum nullum sequitur in duratione;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 2 2:4)
quod mundus possit esse aeternus, et quod ex hoc nullum sequatur impossibile;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 3 13:2)
licet effectus sequatur suam causam naturaliter, potest tamen simul esse cum sua causa in duratione;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 3 13:5)
Minor etiam patet, quia, sicut in omni genere oportet quod primum sit causa omnium aliorum, sic et in genere entis oportet quod primum ens sit causa aliorum, et ex hoc sequitur quod illud primum ens sit ens non causatum, quoniam ipsum debet esse causa sufficiens rerum;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 3 13:9)
Sic ergo mundus potest esse aeternus, et ex hoc nullum videtur sequi impossibile per rationem, nec ex hoc potest argumentari aliquod inconveniens.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 3 17:6)
tempus enim non erat ante mundum, quia tempus sequitur motum primi mobilis, ut passio subiectum;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 20:4)
<7> Item, effectus suam causam sufficientem non potest sequi in duratione.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 25:1)
ergo mundus non potest ipsam sequi in duratione;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 25:3)
qui fingit antecedens, fingit omne, quod ex ipso sequitur, nec ipsum certificat;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 5 33:2)
ergo, cum necesse sit in mundo ponere aliquem motum primum -, non enim contingit abire in infinitum in motibus quorum unus sit causa alterius - sequitur quod naturalis ex sua scientia et suis principiis quibus ipse utitur, non potest ponere primum motum novum.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 7 46:2)
Unde conclusio in qua naturalis dicit mundum et primum motum non esse novum, accepta absolute, falsa est, sed si referatur in rationes et principia ex quibus ipse eam concludit, ex illis sequitur.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 7 54:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION