라틴어 문장 검색

Nam tener ac lactens puerique simillimus aevo vere novo est:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 20:3)
Excutior curru, lorisque tenentibus artus viscera viva trahi nervosque in stipe teneri, membra rapi partim, partim reprensa relinqui, ossa gravem dare fracta sonum fessamque videres exhalari animam nullasque in corpore partes, noscere quas posses;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 42:13)
et tua sunt silicis circum praecordia venae, et rigidum ferri semina pectus habet, quaeque tibi quondam tenero ducenda palato plena dedit nutrix ubera, tigris erat:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 814)
denique composui teneros non solus amores:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1165)
nec minus Hortensi, nec sunt minus improba Servi carmina, quis dubitet nomina Planta sequi?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1201)
Phyllidis hic idem teneraeque Amaiyllidis ignes bucolicis iuvenis luserat ante modis, nos quoque iam pridem scripto peccavimus isto:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1236)
TENERORVM.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 338)
primus id aspexi teneris in virginis annis, utque pater natae duxque comesque fui.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 79)
ut tenera nostris cedente volatibus aura aspicerem patriae dulce repente solum, desertaeque domus vultus, memoresque sodales, caraque praecipue coniugis ora meae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 83)
Ille ego qui fuerim, tenerorum lusor amorum, quem legis, ut noris, accipe posteritas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 101)
protinus excolimur teneri curaque parentis imus ad insignes urbis ab arte viros.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 108)
cepimus et tenerae primos aetatis honores, eque viris quondam pars tribus una fui.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 1016)
litora quot conchas, quot amoena rosaria flores, quotve soporiferum grana papaver habet, silva feras quot alit, quot piscibus unda natatur, quot tenerum pennis aera pulsat avis, tot premor adversis:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 211)
luctibus an studio videor debere teneri, solus in extremos iussus abire Getas?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 125)
tempore qui longo steterit, male curret et inter carceribus missos ultimus ibit equus, vertitur in teneram cariem rimisque dehiscit, siqua diu solitis cumba vacavit aquis, me quoque despera, fuerim cum parvus et ante, illi, qui fueram, posse redire parem.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 1211)

SEARCH

MENU NAVIGATION