라틴어 문장 검색

sic face tristem pallida lucem funde per auras, horrore novo terre populos inque auxilium, Dictynna, tuum pretiosa sonent aera Corinthi.
(세네카, 메데아 12:22)
utinam nefandi principis dirum caput obruere flammis caelitum rector paret, qui saepe terras fulmine infesto quatit mentesque nostras ignibus terret sacris novisque monstris;
(세네카, 옥타비아 4:9)
tamen ipsa me fortuna terreret nimis sollicita semper, liceat hoc tuto tibi exuere pondus nec recedentem opprimat:
(세네카, 오이디푸스 8:12)
quae tigris aut quae saeva visceribus meis incurret ales?
(세네카, 오이디푸스 12:5)
nefandi raptor Hippolytus stupri instat premitque, mortis intentat metum, ferro pudicam terret - en praeceps abit ensemque trepida liquit attonitus fuga.
(세네카, 파이드라 10:25)
nam toto obvius incurrit ore corniger ponti horridus.
(세네카, 파이드라 15:36)
Magnus iste et supra humanae sortis habitum sit cui liceat terrere Alexandrum:
(세네카, Suasoriae, Deliberat Alexander Magnus an Babylona intret, cum denuntiatum esset illi responso auguris periculum. 1:7)
Fama te populi nihil adversa terret?
(세네카, Thyestes 210:1)
terret minantes, iamque dimissa mora
(세네카, Thyestes 720:1)
armata thyrso terret atque expers sui
(세네카, Troades 696:1)
Et fecit eum sapientiorem sapientibus terre sue.
(HISTORIA SEPTEM SAPIENTUM, (Praefatio) 1:30)
Audiens Rex letatus est vehementer et congregavit omnes principes terre et sapientes.
(HISTORIA SEPTEM SAPIENTUM, (Praefatio) 2:5)
Dominus autem ante prandium venatum ivit, et interim miles foramen turris aperuit, et domina descendit, et pannos quos iam fecerat ad modum terre sue dominam induit et marito reverso huius rei inscio miles ad mensam posuit.
(HISTORIA SEPTEM SAPIENTUM, 20. Filii regis historia: Inclusa 1:21)
custodum grege seu circa se stipat euntem, seu sequitur medias, maenas ut icta, vias, seu timidam crebro dementia somnia terrent, seu miseram in tabula picta puella movet, his ego tormentis animi sum verus haruspex, has didici certo saepe in amore notas.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 86)
nec sedeant cineri Manes, et Cerberus ultor turpia ieiuno terreat ossa sono!
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 52)

SEARCH

MENU NAVIGATION