도구

도구

라틴어 문장 검색

forsitan hanc ipsam, vivam modo, finiet olim, tempore cum fuerit lenior ira, fugam.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 426)
ergo quod vivo duosque laboribus obsto, nec me sollicitae taedia lucis habent, gratia.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 1060)
tu mihi, quod rarum est, vivo sublime dedisti nomen, ab exequiis quod dare fama solet, nec, qui detractat praesentia, Livor iniquo ullum de nostris dente momordit opus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 1064)
Saepe aequum videtur omnes limites superari, cum experimenta vivorum embryonum humanorum aguntur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 177:2)
Agitur de cultura intellecta non solum veluti monumentis praeteriti temporis, sed peculiariter eius in viva, dynamica et activa notione, quae excludi non potest tempore quo iterum cogitatur de necessitudine inter hominem et ambitum.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 188:7)
Hodie vivus es in omni creatura cum tua gloria resuscitati.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 318:3)
Loquela ipsa, voces quibus nostram interpretamur vitam nostramque realitatem, ad nos per alios pervenit, in viva aliorum servata memoria.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 73:13)
Per Apostolicam Traditionem in Ecclesia, Spiritu Sancto suffragante, servatam nos vivo modo fundantem memoriam attingimus.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 76:3)
Attamen quod in Ecclesia communicatur, quod per eius viventem Traditionem transmittitur, nova lux est quae ex occursu cum Deo vivo exoritur, lux quae personam in penetralibus tangit, in corde, eius mentem, voluntatem et affectus implicans, eam aperiens ad vividas relationes in communione cum Deo aliisque.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 77:3)
Quin immo mors illuminatur et vivi potest tamquam ultima fidei vocatio, ultimum mandatum:
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 109:14)
esto, matris enim ex utero quod destrueretur habebat, sed quod morte brevi materna ex parte solutum est maiestate Patris vivum lux tertia reddit, vidisti angelicis comitatum coetibus alte ire meum, cuius servor munimine, templum, illius aeternae suspendunt culmina portae, ac per inacccssas scalarum gloria turres tollitur et gradibus lucet via candida summis, at tua congcstae tumulant holocausta ruinae, quid mereare Titus docuit, docuere rapinis Pompeianae acies, quibus exstirpata per omnes terrarum pelagique plagas tua membra feruntur.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3169)
ante fores tumuli, quas saxa inmania duro obice damnarant scopulis substructa cavatis, stat Dominus nomenque ciet frigentis amici, nec mora, funereus revolutis rupibus horror evomit exequias gradiente cadavere vivas, solvite iam laetae redolentia vincla, sorores, solus odor sparsi spiramen aromatis efflat, nec de corporeo nidorem sordida tabo aura refert, oculos sanie stillante solutos pristinus in speculum decor excitat, et putrefactas tincta rubore genas paulatim purpura vestit, quis potuit fluidis animam suffundere membris?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3249)
exceptus inde beluinis faucibus, alvi capacis vivus hauritur specu.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ieiunantium27)
cernit occultum Deus et latentem munere donat, ille ovem morbo residem gregique perditam sano, male dissipantem vellus adfixis vepribus per hirtae devia silvae inpiger pastor revocat lupisque gestat exclusis umeros gravatus, inde purgatam revehens aprico reddit ovili, reddit et pratis viridique eampo, vibrat inpexis ubi nulla lappis spina, nec germen sudibus perarmat earduus horrens, sed frequens palmis nemus, et reflexa veniat herbarum coma, tum perennis gurgitem vivis vitreum fluentis laurus obumbrat.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus post ieiunium8)
Deus, ignee fons animarum, duo qui socians elementa, vivum simul ac moribundum, hominem, Pater, effigiasti, tua sunt, tua, rector, utraque, tibi copula iungitur horum, tibi dum vegetata cohaerent et spiritus et caro servit.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus circa exequias defuncti1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION