도구

도구

라틴어 문장 검색

Omnis itaque luctus illi suos, omnia lugubria admovebo ;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 8:4)
optime de ipso, cuius viget vigebitque memoria, quam diu in pretio fuerit Romana cognosci, quam diu quisquam erit, qui reverti velit ad acta maiorum, quam diu quisquam qui velit scire, quid sit vir Romanus, quid subactis iam cervicibus omnium et ad Seianianum iugum adactis indomitus, quid sit homo ingenio, animo, manu liber.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 4:5)
Alios ignibus peruret vel in poenam admotis vel in remedium;
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 57:3)
Et illum fortem virum dicam, quem bella non subigunt nec admota vis hostilis exterret, non cui pingue otium est inter desides populos.
(세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 13:3)
Quemadmodum quaedam hastilia detorta, ut corrigamus, adurimus et adactis cuneis, non ut frangamus sed ut explicemus, elidimus, sic ingenia vitio prava dolore corporis animique corrigimus.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber I 33:6)
Errantem per agros ignorantia viae melius est ad rectum iter admovere quam expellere.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber I 86:3)
Omne poenae genus remedi loco admoveo.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber I 92:9)
Quid mirum, si hoc maxime spectaculo caperis innatus sanguini et ab infante caedibus admotus ?
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 27:4)
Mures formicaeque, si manum admoveris, ora convertunt;
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 186:4)
avaritiam, durissimum malum minimeque flexibile, ira calcavit adactam opes suas spargere et domui rebusque in unum conlatis inicere ignem.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 204:5)
Nolite, obsecro vos, expavescere ista, quae dii immortales velut stimulos admovent animis :
(세네카, De Providentia, book 1 42:1)
Numquid tu invisos esse Lacedaemoniis liberos suos credis, quorum experiuntur indolem publice verberibus admotis ?
(세네카, De Providentia, book 1 47:2)
Quaero me hercules iam dudum, Serene, ipse tacitus, cui talem adfectum animi similem putem, nec ulli propius admoverim exemplo quam eorum, qui ex longa et gravi valetudine expliciti motiunculis levibusque interim offensis perstringuntur et, cum reliquias effugerunt, suspicionibus tamen inquietantur medicisque iam sani manum porrigunt et omnem calorem corporis sui calumniantur.
(세네카, De Tranquillitate Animi, Liber IX, ad Serenum: de tranquillitate animi 20:2)
iis admovenda manus est, quorum finem aut facere aut certe sperare possis, relinquenda, quae latius actu procedunt nec ubi proposueris desinunt.
(세네카, De Tranquillitate Animi, Liber IX, ad Serenum: de tranquillitate animi 63:3)
Sed nec virtuti periculum est, ne admota oculis revilescat, et satius est simplicitate contemni quam perpetua simulatione torqueri.
(세네카, De Tranquillitate Animi, Liber IX, ad Serenum: de tranquillitate animi 146:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION