도구

도구

라틴어 문장 검색

Fit quoque ut inter dum venti vis missa sine igni igniscat tamen in spatio longoque meatu, dum venit amittens in cursu corpora quaedam grandia, quae nequeunt pariter penetrare per auras, atque alia ex ipso conradens aeëre portat parvola, quae faciunt ignem commixta volando;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 10:4)
si nec opinantis autem volt opprimere igni, cur tonat ex illa parte, ut vitare queamus, cur tenebras ante et fremitus et murmura concit?
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 13:12)
Illud in his rebus miserandum magnopere unum aerumnabile erat, quod ubi se quisque videbat implicitum morbo, morti damnatus ut esset, deficiens animo maesto cum corde iacebat, funera respectans animam amittebat ibidem.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 40:1)
Sic enim ferias prae omni negotio fetas commodi senserimus, non animum, ut dicitur, remittentes (nam remittere, inquit Musonius, animum quasi amittere est) sed demulcentes eum paulum, atque laxantes iocundis honestisque sermonum inlecta­tionibus.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, V. 12:1)
Epicadus refert Herculem occiso Geryone, cum victor per Italiam armenta duxisset, ponte qui nunc sublicius dicitur ad tempus instructo hominum simulachra pro numero sociorum quos casu peregrinationis amiserat in fluvium demisisse, ut aqua secunda in mare advecta pro corporibus defunctorum veluti patriis sedibus redderentur, et inde usum talia simulachra fingendi inter sacra mansisse.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 47:1)
Subitus interventus patris aliquando oppressit ornatrices.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, V. 7:2)
Nimium altercando veritas amittitur.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VII. 11:9)
Multa gemens, ignominiam plagasque superbi Victoris, tum quos amisit inultus amores.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, IV. 10:2)
Quid enim aliud ex hoc intellegendum est quam hoc, altum vulnus esse amittere filium?
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, IV. 23:3)
Sed et hic scilicet accipiendum est perire esse amittere filium.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, IV. 24:3)
si vero subesset iuriiurando mala conscientia, mox in lacu amittebat vitam falsus iurator.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIX. 21:3)
it naribus ater Sanguis, et oppressas fauces premit aspera lingua.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 8:4)
Ergo vertigine turbatum et simul agitatis humoribus oppressum languescit et ministerium suum deserit.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IX. 5:2)
Nix ergo, quae nihil aliud est quam aqua in aere denseta, tenuitatem sui, cum denseretur, amisit, et ideo ex eius resolutae potu diversa morborum genera visceribus inseminantur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 27:1)
et si dederimus vel vendiderimus alicui custodiam alicujus talis terre, et ille destructionem inde fecerit vel vastum, amittat ipsam custodiam, et tradatur duobus legalibus et discretis hominibus de feodo illo qui similiter nobis respondeant sicut predictum est.
(Magna Carta 6:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION