라틴어 문장 검색

sed, ut arbitror, haud multum tibi haec in memoriam reuocare laborauerim.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, I 1:6)
Quam multos esse coniectas qui sese caelo proximos arbitrentur si de fortunae tuae reliquiis pars eis minima contingat?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VII 2:18)
sed si, quod naturae satis est, replere indigentiam uelis, nihil est quod fortunae affluentiam petas.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, IX 3:10)
Certe, uti meminisse te arbitror, consulare imperium, quod libertatis principium fuerat, ob superbiam consulum uestri ueteres abolere cupiuerunt, qui ob eandem superbiam prius regium de ciuitate nomen abstulerant.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XI 1:3)
o, inquam, summum lassorum solamen animorum, quam tu me uel sententiarum pondere uel canendi etiam iucunditate refouisti, adeo ut iam me posthac imparem fortunae ictibus esse non arbitrer!
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, I 1:3)
Taceo, quod naturae minimum, quod auaritiae nihil satis est. Quare si opes nec summouere indigentiam possunt et ipsae suam faciunt, quid est quod eas sufficientiam praestare credatis?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, V 1:36)
O praeclara potentia, quae ne ad conseruationem quidem sui satis efficax inuenitur!
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, IX 1:4)
Quodsi quid est in nobilitate bonum, id esse arbitror solum, ut imposita nobilibus necessitudo uideatur ne a maiorum uirtute degeneret.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XI 1:16)
An tu arbitraris quod nihilo indigeat egere potentia?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 1:7)
Quoniam igitur quae sit imperfecti, quae etiam perfecti boni forma uidisti, nunc demonstrandum reor quonam haec felicitatis perfectio constituta sit. In quo illud primum arbitror inquirendum an aliquod huius modi bonum quale paulo ante definisti in rerum natura possit exsistere, ne nos praeter rei subiectae ueritatem cassa cogitationis imago decipiat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 1:1)
— Ne nunc quidem arbitror, inquam, nec umquam dubitandum putabo, quibusque in hoc rationibus accedam breuiter exponam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 1:10)
iam enim, ut arbitror, uigilantius ad cernenda uera oculos deducis.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:15)
— Non, inquam, arbitror.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:27)
Quae fieri in regno scientis omnia, potentis omnia, sed bona tantummodo uolentis dei nemo satis potest nec ammirari nec conqueri.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, I 1:7)
Atque ubi iam exhausti fuerit satis
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, II 15:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION