라틴어 문장 검색

Bone fili, venerant huc tres persequentes istum, et nos aperto hostio hunc cum suo gladio intrare permisimus, donec discederentqui illum interficere volebant.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 95:17)
Sicque dulcibus alloquiis delinitumcirca noctem exire dimisit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 95:23)
Mane vero quando iuvenis de domo exibat, hostium domus firmabat, et similiter quando intrabat;
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 103:5)
Sed vir iratus ait quod eam intrare non permitteret, sed esse suum suis parentibus ostenderet.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 103:24)
Spretis minis dominus suae mulieris intrare nonpermisit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 103:26)
Mulier verovidens hostium domus apertum et non oblita suae artis domum intravit firmatoquehostio ascendit fenestram.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 103:31)
Omulier fallax et plena arte diaboli, permitte me intrare et quicquid mihiforisfecisti me condonaturum tibi crede!
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 103:33)
Et antequam dimittere voluisset, interrogavitsi aliquis fidelis homo esset in illa regione cui posset pecuniam suamcommittere.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 106:3)
Contigit quod quidam homo habuit filium, cui post mortem suam nihilpraeter domum dimisit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 109:1)
sed sicut a iustitia respectum usque in crastinam diem accepisti, quin eas ad placita dimittere noli, et ero ibi paratus succurrere tuaeveritati atque eorum nocere falsitati.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 109:38)
praeerat nobis fluvius, quem quoquo modo transituri eramus, antequam civitatem intraremus.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 120:3)
Sedeorum alii socios submersos dimiserunt, alii equos et sarcinas perdiderunt, quidam vero pannos madefactos, alii omnino amissos defleverunt.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 120:10)
Domine, feci quod natura mea, id est humana, requirebat, quiacarnes comedi et ossa dimisi.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 129:9)
Sed si me abire dimiseris, magnam utilitatem ex me consequeris.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 149:18)
Fili, ne dimittas pro futuris praesentia, ne forsan perdas utrumque, sicut evenit lupo de bobus promissis a rustico. [p. 32]
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 152:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION