라틴어 문장 검색

"hanc disciplinam quisquis infensus vetat, vetat probatum vivere et sanctum sequi, vetat vigorem mentis alte intendere, nostrique acumen ignis ad terram vocat, nec excitari vim sinit prudentiae."
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.1136)
Spiritus ille Dei, qui Auxerat auctor in prophetas, fontibus eloquii te caelitus actus inrigavit.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Cypriani.3)
flevit abire virum maesta Africa, quo docente facta est cultior, eloquio cuius sibi docta gloriatur;
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Cypriani.39)
"Praeterea, si qua est Heleno prudentia, vati si qua fides, animum si veris implet Apollo, unum illud tibi, nate dea, proque omnibus unum praedicam, et repetens iterumque iterumque monebo:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 3권 17:27)
Proinde tona eloquio, solitum tibi, meque timoris argue tu, Drance, quando tot stragis acervos Teucrorum tua dextra dedit passimque tropaeis insignis agros.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 11권 14:4)
haud equidem credo, quia sit divinitus illis ingenium aut rerum fato prudentia maior;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 1권 14:9)
sic etiam fidibus voces crevere severis, et tulit eloquium insolitum facundia praeceps utiliumque sagax rerum et divina futuri sortilegis non discrepuit sententia Delphis.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, De Arte Poetica liber 7:10)
ut quocumque loco fueris vixisse libenter te dicas, nam si ratio et prudentia curas, non locus effusi late maris arbiter aufert, caelum, non animum, mutant, qui trans mare currunt, strenua nos exercet inertia:
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 1112)
quanta deinceps in dividendo prudentia, quam subtilis et crebra argumentatio, quibus viribus inspiret, qua iucunditate permulceat, quanta in maledictis asperitas, in iocis urbanitas, ut denique dominetur in adfectibus atque in pectora irrumpat iudicum similem iis, quae dicit, efficiat.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 95:2)
multo labore, assiduo studio, varia exercitatione, plurimis experimentis, altissima prudentia, praesentissimo consilio constat ars dicendi.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 200:3)
si consonare sibi in faciendis ac non faciendis virtus est, quae pars eius prudentia vocatur, eadem in dicendis ac non dicendis erit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 327:3)
namque Aristoteles idoneam maxime ad scribendum demonstrativam proximamque ab ea iudicialem putavit, videlicet quoniam prior ilia tota esset ostentationis, haec secunda egeret artis, vel ad fallendum, si ita poposcisset utilitas, consilia fide prudentiaque constarent.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 280:1)
eloqui enim est omnia, quae mente conceperis, promere atque ad audientes perferre;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 16:2)
neque enim tantum id dico, eum, qui sit orator, virum bonum esse oportere, sed ne futurum quidem oratorem nisi virum . nam certe neque intelligentiam concesseris iis qui, proposita honestorum ac turpium via, peiorem sequi malent, neque prudentiam, cum in gravissimas frequenter legum, semper vero malae conscientiae poenas a semet ipsis improviso rerum exitu induantur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XII 9:2)
quae ipsae quanto maiores ac pulchriores viderentur, si illas ii docerent, qui etiam eloqui praestantissime possent?
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XII 61:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION