도구

도구

라틴어 문장 검색

Proelium cum omni fortuna animis acre conseritis ne uos aut tristis opprimat aut iucunda corrumpat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XIII 1:35)
In uestra enim situm manu qualem uobis fortunam formare malitis;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XIII 1:38)
Quoniam igitur, uti paulo ante monstratum est, omne quod scitur non ex sua sed ex comprehendentium natura cognoscitur, intueamur nunc quantum fas est quis sit diuinae substantiae status, ut quaenam etiam scientia eius sit possimus agnoscere.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 1:1)
Hunc enim uitae immobilis praesentarium statum infinitus ille temporalium rerum motus imitatur, cumque eum effingere atque aequare non possit, ex immobilitate deficit in motum, ex simplicitate praesentiae decrescit in infinitam futuri ac praeteriti quantitatem, et cum totam pariter uitae suae plenitudinem nequeat possidere, hoc ipso quod aliquo modo numquam esse desinit illud quod implere atque exprimere non potest aliquatenus uidetur aemulari alligans se ad qualemcumque praesentiam huius exigui uolucrisque momenti, quae quoniam manentis illius praesentiae quandam gestat imaginem, quibuscumque contigerit id praestat ut esse uideantur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 2:3)
Quoniam igitur omne iudicium secundum sui naturam quae sibi subiecta sunt comprehendit, est autem deo semper aeternus ac praesentarius status, scientia quoque eius omnem temporis supergressa motionem in suae manet simplicitate praesentiae infinitaque praeteriti ac futuri spatia complectens omnia quasi iam gerantur in sua simplici cognitione considerat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 3:1)
Videmus enim quondam pigritiam vitae sequi, quosdam autem voluptates sensibiles detestabiles et quondam desiderium bonorum fortunae.
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 6:5)
Et cum homo est in illa operatione, est in optimo statu qui est homini possibilis.
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 6:14)
Ipse interea ex perfugis et incolis cognitis condicionibus Scipionis et qui cum eo bellum contra se gerebant, mirari – regium enim equitatum Scipio ex provincia Africa alebat – tanta homines esse dementia ut malint regis esse vectigales quam cum civibus in patria in suis fortunis esse incolumes.
(카이사르, 아프리카 전기 8:6)
Quos quoniam fortuna in nostram detulit potestatem, si, id quod facere debetis, rem publicam cum optimo quoque defendetis, certum est vobis vitam et pecuniam donare.
(카이사르, 아프리카 전기 44:8)
Usu venisse hoc civi Romano et ei qui ab populo Romano honores accepisset, incolumi patria fortunisque omnibus Iubae barbaro potius oboedientem fuisse quam aut Scipionis obtemperasse nuntio aut caesis eiusdem partis civibus incolumem reverti malle!
(카이사르, 아프리카 전기 57:7)
Quod proprium gaudium bellantibus Fortuna tribuere non decrevit.
(카이사르, 아프리카 전기 61:5)
Thabenenses interim qui sub dicione et potestate Iubae esse consuessent in extrema eius regni regione maritima locati, interfecto regio praesidio legatos ad Caesarem mittunt, rem [male] gestam docent, petunt orantque ut suis fortunis populus Romanus quod bene meriti essent, auxilium ferret.
(카이사르, 아프리카 전기 77:1)
Nostri laetari, nonnulli etiam timere, quod in eum locum res fortunaeque omnium deducerentur ut quicquid post horam casus tribuisset, in dubio poneretur.
(카이사르, 히스파니아 전기 29:8)
Qua re comperta magnam sibi facultatem fortunam obtulisse bene gerendae rei crediderunt.
(카이사르, 알렉산드리아 전기 10:4)
[cum] illi, si superassent navibus, omnia tenerent, si inferiores fuissent, reliquam tamen fortunam periclitarentur.
(카이사르, 알렉산드리아 전기 16:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION