라틴어 문장 검색

Nihil agere autem cum animus non posset, in his studiis ab initio versatus aetatis existimavi honestissime molestias posse deponi, si me ad philosophiam rettulissem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 5:1)
[Quicquid enim iustum sit, id etiam utile esse censent, itemque quod honestum, idem iustum;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 13:2)
ex quo efficitur, ut, quicquid honestum sit, idem sit utile.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 13:3)
Quorum error eripiendus est opinioque omnis ad eam spem traducenda, ut honestis consiliis iustisque factis, non fraude et malitia se intellegant ea, quae velint, consequi posse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 13:5)
a quo quidem rei familiaris ad paucos, cupiditatum ad multos improbos venit hereditas.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 37:4)
Nam quos improbos, maledicos, fraudulentos putant et ad faciendam iniuriam instructos, eos haud contemnunt quidem, sed de iis male existimant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 47:5)
Quae qui in utramque partem excelso animo magnoque despiciunt, cumque aliqua iis ampla et honesta res obiecta est, totos ad se convertit et rapit, tum quis non admiretur splendorem pulchritudinemque virtutis?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 48:5)
Quam ob rem id quidem non dubium est, quin illa benignitas, quae constet ex opera et industria, et honestior sit et latius pateat et possit prodesse pluribus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 71:2)
Honesta oratio est;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 92:2)
sin autem inopem, probum tamen et modestum, omnes non improbi humiles, quae magna in populo multitude est, praesidium sibi paratum vident.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 93:3)
utentior sane sit, honestior vero quo modo?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 94:11)
Quod cum omnibus est faciendum, qui vitam honestam ingredi cogitant, turn haud scio an nemini potius quam tibi;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 8:1)
Panaetius igitur, qui sine controversia de officiis accuratissime disputavit, quemque nos correctione quadam adhibita potissimum secuti sumus, tribus generibus propositis, in quibus deliberare homines et consultare de officio solerent, uno, cum dubitarent, honestumne id esset, de quo ageretur, an turpe, altero, utilene esset an inutile, tertio, si id, quod speciem haberet honesti, pugnaret cum eo, quod utile videretur, quo modo ea discerni oporteret, de duobus generibus primis tribus libris explicavit, de tertio autem genere deinceps se scripsit dicturum nec exsolvit id, quod promiserat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 9:1)
Atque illud quidem honestum, quod proprie vereque dicitur, id in sapientibus est solis neque a virtute divelli umquam potest;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 16:4)
Haec igitur officia, de quibus his libris disserimus, quasi secunda quaedam honesta esse dicunt, non sapientium modo propria, sed cum omni hominum genere communia.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 19:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION