도구

도구

라틴어 문장 검색

Haec Demetrius noster utraque manu tenere pro fidentem iubet, haec nusquam dimittere, immo adfigere et partem sui facere eoque cotidiana meditatione perduci, ut sua sponte occurrant salutaria et ubique ac statim desiderata praesto sint et sine ulla mora veniat illa turpis honestique distinctio.
(세네카, 행복론, Liber VII 10:1)
" Fac etiamnunc.
(세네카, 행복론, Liber VII 85:4)
in vitam suam incedere alios sinunt, immo vero ipsi etiam possessores eius futuros inducunt.
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 13:3)
fallit autem illos, quia res incorporalis est, quia sub oculos non venit, ideoque vilissima aestimatur, immo paene nullum eius pretium est.
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 43:5)
aeger est, immo mortuus est ;
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 72:2)
Etiamnunc ista, etsi ad veram gloriam non tendunt, circa civilium tamen operum exempla versantur ;
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 76:4)
Haec una ratio est extendendae mortalitatis, immo in immortalitatem vertendae.
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 93:2)
Conditum, immo constratum apud me ferrum est, summa parsimonia etiam vilissimi sanguinis ;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 4:2)
Quid enim est memorabilis quam eum, cuius irae nihil obstat, cuius graviori sententiae ipsi, qui pereunt, adsentiuntur, quem nemo interpellaturus est, immo, si vehementius excanduit, ne deprecaturus est quidem, ipsum sibi manum inicere et potestate sua in melius placidiusque uti hoc ipsum cogitantem :
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 28:2)
" Immo in meam domum veniat " ;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 92:4)
Amisisti matrem statim nata, immo dum nascens, et ad vitam quodammodo exposita es.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 10:3)
Vix denique invenies ullam terram, quam etiamnunc indigenae colant;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 45:1)
Scilicet maiores nostri, quorum virtus etiamnunc vitia nostra sustentat, infelices erant, qui sibi manu sua parabant cibum, quibus terra cubile erat, quorum tecta nondum auro fulgebant, quorum templa nondum gemmis nitebant.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 69:2)
immo nescio an eo laetiores sint, quo animus illorum in pauciora distringitur.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 83:2)
inveniam etiamnunc per hos exhaustos iam fletibus domesticis oculos quod effluat, si modo id tibi futurum bono est.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 7:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION