라틴어 문장 검색

Vade, uale, caue ne titubes mandataque frangas.
(호라티우스의 첫번째 편지, 138)
populus Laevino mallet honoremquam Decio mandare novo censorque moveret Appius, ingenuo si non essem patre natus:
(호라티우스의 풍자, 1권, 06장6)
BEATUS apostolus Paulus scribens ad Corinthios et rudem Christi ecclesiam sacris instruens disciplinis inter cetera mandata hoc quoque posuit dicens:
(히에로니무스, 편지들, Ad Laetam De Institutione Filiae 1:1)
Cumque pectoris sui cellarium his opibus locupletarit, mandet memoriae Prophetas et Heptateuchum et Regum ac Paralipomenon libros Hesdraeque et Hester volumina, ut ultimum sine periculo discat Canticum Canticorum, ne, si in exordio legerit, sub carnalibus verbis spiritalium nuptiarum epithalamium non intellegens vulneretur.
(히에로니무스, 편지들, Ad Laetam De Institutione Filiae 12:7)
Illoque mandante posse et senes diu vivere et iuvenes cito mori eleganter lusit:
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 2:4)
"A mandatis tuis intellexi,"
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 4:8)
ut, postquam mandata conplesset, tunc se sciret mereri intellegentiam scripturarum.
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 4:9)
"ferre ad nuptam quae mittit adulter, quae mandat, norunt alii;"
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III17)
Ut spectet ludos, conducit Ogulnia vestem, conducit comites sellam cervical amicas nutricem et flavam cui det mandata puellam, haec tamen argenti superest quodcumque paterni levibus athletis et vasa novissima donat;
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI177)
respice quid moneant leges, quid curia mandet, praemia quanta bonos maneant, quam fulmine iusto et Capito et Numitor ruerint damnante senatu, piratae Cilicum, sed quid damnatio confert?
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VIII41)
ridebat curas nec non et gaudia vulgi, interdum et lacrimas, cum Fortunae ipse minaci mandaret laqueum mediumque ostenderet unguem.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X16)
"haec ego numquam mandavi, dices olim, nec talia suasi."
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV79)
mandare praeterea ut se pro numine acciperent;
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, A Romulo tempora regum septem 26:2)
Igitur Bruto Collatinoque ducibus et auctoribus, quibus ultionem sui moriens matrona mandaverat, populus Romanus ad vindicandum libertatis ac pudicitiae decus quodam quasi instinctu deorum concitatus regem repente destituit, bona diripit, agrum Marti suo consecrat, imperium in eosdem libertatis suae vindices transfert, mutato tamen et iure et nomine.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, DE MUTATIONE REI PUBLICAE 1:1)
Quippe diversa quam hostis mandaverat censuit, ne pax fieret, ne commutatio captivorum reciperetur.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM PUNICUM PRIMUM 26:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION