라틴어 문장 검색

Favente tibi me victus es, Laberi, a Syro statimque Publico palmam et Laberio anulum aureum cum quingentis sestertiis dedit.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VII. 8:2)
His dictis et excitata laetitia cum in Avieno memoria florida et amoenitas laudaretur ingenii, mensas secundas minister admovit.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VIII. 1:1)
Primus hos Q. Hortensius augurali coena posuisse dicitur, quod potius factum tum luxuriose quam severe boni viri laudabant.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIII. 1:2)
Haec Sammonicus, qui turpitudinem convivii principis sui laudando notat, prodens venerationem qua piscis habebatur, ut a coronatis inferretur cum tibicinis cantu quasi quaedam non deliciarum sed numinis pompa.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVI. 8:1)
Aut spoliis ego iam raptis laudabor opimis, Aut leto insigni.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 56:1)
Nemo quisquam tam efflictis est moribus quin faciat aut dicat nonnumquam aliquid quod laudari queat.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VII. 12:3)
Itaque Homerus non virtutibus appellandis sed vitiis detrahendis laudare ampliter solet.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VII. 14:1)
Laudare significat prisca lingua nominare appellareque:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VII. 16:2)
sic in ac­tionibus civilibus auctor laudari dicitur, quod est nominari:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VII. 16:3)
Sic et Diogenes Antisthenen Cynicum, magistrum suum, solebat veluti vituperando laudare.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, III. 20:2)
Parum est, si excusata sit et non etiam laudetur voluptas.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, V. 29:1)
Deinde omnia calida Venerem provocant et semen excitant et generationi favent, hausto autem mero plurimo fiunt viri ad coitum pigriores:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VI. 8:1)
Nec, si fortuna favebit, Hunc quoque totius sibi ius promittere mundi Non bene compertum est.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 3:63)
Sed parvo Fortuna viri contenta pavore, Plena redit, solitoque magis favere secundi Et veniam meruere dei.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 2:1)
Qua stetit, inde favet:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 6:80)

SEARCH

MENU NAVIGATION