라틴어 문장 검색

Caricae, piper, nuces, palmarum fructus, simila, mel, pistatia, tota hortorum cultura vexatur, ut cibario non vescamur pane.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 12:4)
Ingredere terram repromissionis lacte et melle manantem, comede similam et oleum, vestire cum Ioseph variis indumentis, perforentur aures tuae cum Hierusalem sermone Dei, ut pretiosa ex illis novarum gegetum grana dependeant.
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 8:9)
"Quam dulcia gutturi meo eloquia tua, super mel et favum ori meo,"
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 14:4)
hic fugit urbes, zona pellicia cingitur, locustis alitur et melle silvestri et in typum paenitentiae praedicat tortuosissimi animalis vestitus exuviis.
(히에로니무스, 편지들, Ad Laetam De Institutione Filiae 3:13)
Venena non dantur nisi melle circumlita et vitia non decipiunt nisi sub specie umbraque virtutum.
(히에로니무스, 편지들, Ad Laetam De Institutione Filiae 6:8)
Quid enim horteris ad conti nentiam, quae placentas desiderat, quae in sinu matris garrula voce balbuttit, cui dulciora sunt mella quam verba?
(히에로니무스, 편지들, Ad Pacatulam 1:2)
ab aliis enim nota calcari, ab aliis ignota appeti, illos vitare paenitendo suavitatis insidias, quas fugerunt, hos carnis inlecebris et dulci titillatione corporis blandientis, dum mella putant venena noxia reperire;
(히에로니무스, 편지들, Ad Pacatulam 2:10)
mel enim distillare labiis meretricis mulieris, quod ad tempus inpinguet vescentium fauces et postea amarius felle inveniatur.
(히에로니무스, 편지들, Ad Pacatulam 2:11)
huius enim rari summique voluptas nulla boni, quotiens animo corrupta superbo plus aloes quam mellis habet, quis deditus autem usque adeo est, ut non illam quam laudibus effert horreat inque diem septenis oderit horis?
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI91)
Nunc si depositum non infitietur amicus, si reddat veterem cum tota aerugine follem, prodigiosa fides et Tuscis digna libellis, quaeque coronata lustrati debeat agna.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII22)
Huc accedit uti mellis lactisque liquores iucundo sensu linguae tractentur in ore;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 11:1)
iam tibi barbaricae vestes Meliboeaque fulgens purpura Thessalico concharum tacta colore, aurea pavonum ridenti imbuta lepore saecla novo rerum superata colore iacerent et contemptus odor smyrnae mellisque sapores, et cycnea mele Phoebeaque daedala chordis carmina consimili ratione oppressa silerent;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 12:9)
at contra mellis constantior est natura et pigri latices magis et cunctantior actus:
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 5:5)
nam si in morte malumst malis morsuque ferarum tractari, non invenio qui non sit acerbum ignibus inpositum calidis torrescere flammis aut in melle situm suffocari atque rigere frigore, cum summo gelidi cubat aequore saxi, urgerive superne obrutum pondere terrae.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 23:6)
utraque enim sunt in mellis commixta sapore;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 23:20)

SEARCH

MENU NAVIGATION