라틴어 문장 검색

" Justitiam adeo adamavit Washingtonius, ut eam patriae amori non posthabuerit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM SEPTIMUM.36)
Hi viri praeclarissimi, justitiae, fortitudinis, et pietatis amore insignes fuere.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM SECUNDUM.218)
Justitia et virtutibus omnibus egregiis insignes sint, et Deo soli, libertatis ac bonorum omnium auctori, gratias semper agant:
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM SECUNDUM.239)
Neget avaritiam idolatriam, qui potest triginta argenteis dominum venditum appellare iustitiam;
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Monachum 5:7)
"Superest mihi corona iustitiae, quam retribuet mihi dominus."
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 26:7)
Habeto prudentiam, iustitiam, temperantiam, fortitudinem.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 13:12)
"Iustitia iusti non liberabit eum, in quacumque die peccaverit, et inpietas inpii non nocebit ei, in quacumque die conversus fuerit ab inpietate sua."
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 4:47)
quorum optimus atque interpres legum sanctissimus omnia, quamquam temporibus diris, tractanda putabat inermi iustitia, venit et Crispi iucunda senectus, cuius erant mores qualis facundia, mite ingenium, maria ac terras populosque regenti quis comes utilior, si clade et peste sub illa saevitiam damnare et honestum adferre liceret consilium?
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV36)
sanctus haberi iustitiaeque tenax factis dictisque mereris?
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VIII9)
Eo denique ferocem populum redegit, ut, quod vi et iniuria occuparat imperium, religione atque iustitia gubernaret.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, A Romulo tempora regum septem 30:1)
Allatas a Graecia leges decem principes lecti iubente populo conscripserant, ordinataque erat in duodecim tabulis tota iustitia, cum tamen traditos fasces regio quodam furore retinebant.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, DE SEDITIONIBUS 8:2)
Et ideo Iustitia creditur, quae sola facit nascentes fructus ad usus hominum pervenire.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXI. 24:3)
Neque enim ita ad mensas invito philosophiam, ut non se ipsa moderetur, cuius disciplina est rerum omnium moderationem docere.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 6:3)
Et tam ille copiosus, si moderationem tenuit, sanitatis compos est, quam insanus fit ille cui merus sal cibus est, si hoc ipsum voraciter invaserit.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, V. 24:4)
Si ergo cibo vivimus et cibum adpetentia sola commendat, elaborandum nobis est commento varietatis ut haec semper provocetur, cum praesto sit ratio qua intra moderationis suae terminos temperetur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, V. 31:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION