라틴어 문장 검색

Amor autem aut ex natura, aut ex officio, aut ex ratione sola, aut ex solo affectu, aut ex utroque simul procedit.
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 3:10)
et sic ratio iungitur affectui, ut amor ex ratione castus sit, dulcis ex affectu.
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 3:17)
Primo ponendum est solidum quoddam ipsius spiritalis amoris fundamentum, in quo eius sunt collocanda principia;
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 3:23)
Fundamentum illud Dei amor est;
(DE AMICITIA, CAPUT XI. Amicitiae fundamentum. 1:1)
ad quem omnia, quae vel amor suggerit vel affectus;
(DE AMICITIA, CAPUT XI. Amicitiae fundamentum. 1:2)
Sequitur mysteriorum, id est secretorum revelatio, qua nihil est turpius, nihil execrabilius, nihil amoris, nihil gratiae, nihil suavitatis relinquens inter amicos, sed omnia replens amaritudine, et indignationis, et odii atque doloris, felle cuncta conspergens.
(DE AMICITIA, CAPUT XIII. De causis dissolvendae amicitiae 2:6)
quomodo in eius amore aliqua potest esse securitas, qui omni circumfertur vento, omni acquiescit consilio?
(DE AMICITIA, CAPUT XIV. Qui minus idonei ad amicitiam. 1:3)
Non enim amor praeponderare debet religioni, non fidei, non caritati civium, non plebis saluti.
(DE AMICITIA, CAPUT XVI. De laesione eorum qui diligendi sunt. 1:5)
Amorem amicitiae diximus esse principium.
(DE AMICITIA, CAPUT XVII. Ad amicitiam quatuor requiruntur. 1:24)
Porro si patri, si patriae, si civibus, si subditis, si amicis inventus fuerit perniciosus, statim familiaritatis rumpendum est vinculum, nec unius amor perditioni multitudinis praeferatur.
(DE AMICITIA, CAPUT XVII. Ad amicitiam quatuor requiruntur. 2:2)
qui profecto germana et spiritali carent amicitia, propter se, et propter Deum et se expetenda, nec in se ipsis naturale amoris contuentur exemplar;
(DE AMICITIA, CAPUT XX. Intentio. 1:6)
Cavendus sane est quidam impetus amoris qui praecurrit iudicium, et probandi adimit potestatem.
(DE AMICITIA, CAPUT XXII. Patientia. 1:8)
Quid si unum haberes cuius nescires linguam, ignorares mores, cuius te lateret et amor et animus?
(DE AMICITIA, CAPUT XXII. Patientia. 1:25)
Cuius amorem, cuius gratiam, cuius amicitiam non corrumperent, non minuerent, non obliterarent?
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 2:27)
Sunt tamen alia in spiritali amore beneficia, quibus et adesse sibi, et prodesse possunt amici.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVI. Quid sibi impendere debeant amici. 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION