도구

도구

라틴어 문장 검색

noluit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 84:11)
Contigit forte quod orationis studio Romam vellet adire, sedalium custodem uxori suae nisi semetipsam noluit deputare, illius castismoribus satis confisus et probitatis honore.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 101:2)
Vicinivero illius de eo talia audientes credere noluerunt, sed nihil hoc essedixerunt.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 106:10)
Iste cum magno labore corpori suo vix etiam quaenatura exigit suppeditabat, et tamen domum suam licet magna coactus inediavendere nolebat.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 109:2)
His dictis eum accepit et vellet nollet ad iustitiamdeduxit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 109:27)
sed sicut a iustitia respectum usque in crastinam diem accepisti, quin eas ad placita dimittere noli, et ero ibi paratus succurrere tuaeveritati atque eorum nocere falsitati.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 109:38)
Et tamen vellet nollet mulier, dominus reddiditet quod praeco promiserat expetiit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 111:14)
Hoc fecimus, quia viam tardare nolebamus.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 120:15)
Noli associari rei deficienti, et ne postponaste associari rei crescenti.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 135:2)
Non deneges Deum pro paupertate, et pro divitiis noli superbire.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 139:2)
Timeo ne census meus sit pars huius consilii, et ideo vale, quia nolo hic amplius morari.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 175:25)
Domine, sciebam quod volebas eam hodie esse apertam, et ideo nolui eamsero claudere.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 187:6)
Amice, noli desolari, quia multotienscontingit homini tam graves adversitatum inundationes sustinere quod desidereteas etiam inhonesta morte finire;
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 187:72)
Fili, cum forte contigerit tibi aliquid adversi, noli nimis desolari nec nimis inde tristari, quoniam hoc est genus Deumnegandi;
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 190:2)
Hunc vero in modum transeuntia mundi gaudia sectantes et diversis utretineant inhiantes de improviso veniens dies, id est finis vitae, intercipitet quaeque cupita velint nolint adimit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 220:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION