라틴어 문장 검색

Numquam hodie effugies, veniam quocumque vocaris.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 38:1)
Et haec una est de philosophiae virtutibus, quia, cum orator non aliter nisi orando probetur, philosophus non minus tacendo pro tempore quam loquendo philosophatur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 11:1)
Vos omnes, qui doctorum doctissimi adestis, oraverim ut hortatu vestro Eustathius quae de scommate paulo ante dixerit animetur aperire.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, III. 1:3)
Sed quia facilius Graecorum inven­tionibus a Graecis forte aliis relata respondent, te, Eustathi, oramus omnes ut sensa et inventa Disarii contrariis repellendo in integrum restituas exauctoratum conviviorum leporem.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, V. 4:3)
sed ab auctoritate vestra tamquam ab edicto praetoris impetrata venia gulae patronum, quia necesse est, profitebor.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, V. 5:3)
Dic, oro te, quae facit causa, ut sinapi et piper, si adposita cuti fuerint, vulnus excitent et loca perforent, devorata vero nullam ventris corpori inferant laesionem?
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VIII. 7:3)
Castra super Tusci si ponere Tybridis undas, Hesperios audax veniam metator in agros.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 4:57)
Danda tamen venia est, tantorum danda pavorum:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 6:1)
Scit Caesar poenamque peti, veniamque timeri.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 5:41)
Et nihil hac venia, si viceris ipse, paciscor.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 5:45)
Veniam, te bella gerente, In medias acies.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 1:15)
venia est haec sola pudoris, Degenerisque metus, nil iam potuisse negari.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 2:48)
Tamen ante furorem Indomitum duramque viri deflectere mentem Pacifico sermone parant, hostemque propincum Orant Cecropiae praelata fronde Minervae:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 4:3)
Veniam misero concede parenti, Arge, quod amplexus, extrema quod oscula fugi.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 7:68)
Sed parvo Fortuna viri contenta pavore, Plena redit, solitoque magis favere secundi Et veniam meruere dei.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION