라틴어 문장 검색

Et quod stelliferum transabiit polum
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVI 17:1)
Terrarum caelique sator, qui tempus ab aeuo
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVIII 2:1)
Circuit et simili conuertit imagine caelum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVIII 17:1)
In caelum terramque seris, quas lege benigna
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVIII 20:1)
Quid quod mollissimum quidque, sicuti medulla est, interiore semper sede reconditur, extra uero quadam ligni firmitate, ultimus autem cortex aduersum caeli intemperiem quasi mali patiens defensor opponitur?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 2:9)
Quae celsa conscendant poli;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, II 2:1)
Polum relinquat extimum
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, II 16:1)
extra ne quaesieris ultorem, tu te ipse in deteriora trusisti ueluti, si uicibus sordidam humum caelumque respicias, cunctis extra cessantibus ipsa cernendi ratione nunc caeno nunc sideribus interesse uidearis.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 6:5)
Ea series caelum ac sidera mouet, elementa in se inuicem temperat et alterna commutatione transformat, eadem nascentia occidentiaque omnia per similes fetuum seminumque renouat progressus.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 3:7)
Aspice summi culmina caeli;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XII 3:1)
Ultimi caelum meruit laboris.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XIV 31:1)
Qui recto caelum uultu petis exserisque frontem,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, X 13:1)
Nec rerum iudicia confundit unoque suae mentis intuitu tam necessarie quam non necessarie uentura dinoscit, sicuti uos cum pariter ambulare in terra hominem et oriri in caelo solem uidetis, quamquam simul utrumque conspectum tamen discernitis et hoc uoluntarium illud esse necessarium iudicatis.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 3:9)
ergo virtus caeli non facit durationem aeternam, ergo caelum non est aeternum, ergo nec totus mundus, cum mundus non praecedat caelum.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 2 4:3)
aliquod agens, si ipsum est novum secundum substantiam suam, ipsum potest esse causa novi effectus, aut quia ipsum est aeternum secundum substantiam, novum tamen secundum aliquam virtutem vel situm - sicut apparet in corpore caeli - aut quia prius subiacebat impedimento, aut quia in subiecto ex quo agit, facta est nova dispositio;
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 27:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION