라틴어 문장 검색

Heia age, praeclaros Latio properate nepotes, qui leges, qui castra regant, qui carmina ludant.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, epithalamion in Stellam et Violentillam123)
stupet hoc vicina Tonantis regia, teque pari laetantur sede locatum numina, nee magnum properes escendere caelum 1;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, eucharisticon ad Imp. Aug. Germ. Domitianum13)
"tua me, properabo fateri."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 2권127)
"o mihi desertae natorum dulcis imago, Archemore, o rerum et patriae solamen ademptae servitiique decus, qui te, mea gaudia, sontes exstinxere dei, modo quem digressa reliqui lascivum et prono vexantem gramina cursu?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 5권221)
properatur in hostem more fugae, nec monstra tenent, quae plurima nectit prodigialc canens certi fors praevia fati.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 7권190)
"liceat, precor, ordine belli pugnaees efflare animas et reddere caelo, ne rape tam subitis spirantia corpora bustis, ne propera:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 8권139)
turbat eques pedites, currus properantibus obstant, ceu Danai post terga premant:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 8권148)
Ad paenitendum properat cito qui iudicat.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 032)
Poena ad malum serpendo, cum properat, venit.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 518)
Properare in iudicando est crimen quaerere.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 527)
Res ipsa ut praestare possimus efficiet, si polliceri properamus honesta.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 656)
Properavit, opinor, et caelum semel clusit, et nunc utique melioribus apud inferos musitantibus erubescit.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 11장 16:1)
in tantum, ut Elafius quidam, regionis illius primus, in occursu sanctorum sine ulla manifesti nuntii relatione properaret, exhibens secum filium, quem in ipso flore adulescentiae debilitas dolenda damnauerat.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXI.7)
Obsecremus Deum, qui habitare facit unanimes in domu Patris sui, ut ipse nobis insinuare caelestibus signis dignetur, quae sequenda traditio, quibus sit uiis ad ingressum regni illius properandum.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. II.9)
Qui cum die quadam tale aliquid foris ageret, digressis ad ecclesiam sociis, ut dicere coeperam, et episcopus solus in oratorio loci lectioni uel orationi operam daret, diuit repente, ut postea referebat, uocem suauissimam cantantium atque laetantium de caelo ad terras usque descendere;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. III. 1:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION