도구

도구

라틴어 문장 검색

Tantus amor belli, et vindictae arrecta cupido.
(JOSEPHUS ADDISON, PRAELIUM INTER PYGMAEOS ET GRUES COMMISSUM 7:2)
His amor impatiens conceptaque gaudia mentem Funditus exagitant, imoque in pectore fervent.
(JOSEPHUS ADDISON, RESURRECTIO DELINEATA AD ALTARE COLL. MAGD. OXON. 8:4)
Cum adhuc puer essem in scholis, et sociorum meorum me gratia plurimum delectaret, et inter mores et vitia quibus aetas illa periclitari solet, totam se mea mens dedit affectui, et devovit amori;
(DE AMICITIA, CAPUT PRIMUM. Libri hujus scribendi occasio. 1:1)
Itaque inter diversos amores et amicitias fluctuans, rapiebatur animus huc atque illuc:
(DE AMICITIA, CAPUT PRIMUM. Libri hujus scribendi occasio. 1:3)
Et licet nec ad illud amicitiae genus me viderem idoneum, gratulabar tamen quamdam me amicitiae formulam reperisse, ad quam amorum meorum et affectionum valerem revocare discursus.
(DE AMICITIA, CAPUT PRIMUM. Libri hujus scribendi occasio. 1:7)
Ab amore, ut mihi videtur, amicus dicitur;
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 2:20)
Est autem amor quidam animae rationalis affectus per quem ipsa aliquid cum desiderio quaerit et appetit ad fruendum;
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 2:22)
Porro amicus quasi amoris, vel ut quibusdam placuit ipsius animi custos dicitur;
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 2:25)
quoniam amicum meum amoris mutui, vel ipsius animi mei oportet esse custodem, ut omnia eius secreta fideli silentio servet, quidquid in ea vitiosum viderit pro viribus curet et toleret;
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 2:26)
Ita inter ipsa insensibilia quasi amor quidam societatis elucet, cum nihil eorum solum sit;
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 1:14)
Verum inter ipsa sensibilia quanta amicitiae species et societatis amoris que fulgeat imago, quis facile dixerit?
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 1:16)
inter quos grata societas, et amor suavissimus eamdem voluntatem, eumdem crearet affectum;
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 1:21)
Non igitur videtur nimium gravis vel innaturalis ascensus, de Christo amorem inspirante quo amicum diligimus, ad Christum semetipsum amicum nobis praebentem, quem diligamus;
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:47)
et sic per amoris gradus ad Christi conscendens amicitiam, unus cum eo spiritus efficitur in osculo uno.
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:50)
Ecce quousque tendi debet amor inter amicos, ut scilicet velint pro invicem mori.
(DE AMICITIA, CAPUT VII. Amicitia quid. 2:23)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION