라틴어 문장 검색

ubi sit, fuge quaerere, quod mihi quondam legarat Tadius, neu dicta repone paterna,
(페르시우스, 풍자, satire 649)
| Priscis enim temporibus, cum adhuc nuda virtus placeret, vigebant artes ingenuae summumque certamen inter homines erat, ne quid profuturum saeculis diu lateret.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 88:3)
qualis in Actaea quondam fuit hospita terra, digna sacris Hecales, quam Musa loquentibus annis Battiadae vatis mirandam tradidit aevo . . .
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 135:13)
hoc quondam rure solebam Naiadas alterna sollicitare manu!
(페트로니우스, 사티리콘, POEMS 11:4)
Uxorem quondam Sol cum vellet ducere, Clamorem ranae sustulere ad sidera.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Ranae ad solem.2)
In prato quondam rana conspexit bovem Et tacta invidia tantae magnitudinis Rugosam inflavit pellem:
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Rana rupta et bos.2)
Vulpinos catulos aquila quondam sustulit Nidoque posuit pullis, escam ut carperent.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Vulpes et aquila.2)
Ego, quondam legi quam puer sententiam, Palam muttire plebeio piaculum est, Dum sanitas constabit, pulchre meminero.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Tertius, Poeta.21)
Soleo ipsum cubiculum illius ipsumque lectum ut imaginem quandam priscae frugalitatis adspicere.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 22 4:2)
Marius Priscus accusantibus Afris quibus pro consule praefuit, omissa defensione iudices petiit.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 11 2:1)
Ego et Cornelius Tacitus, adesse provincialibus iussi, existimavimus fidei nostrae convenire notum senatui facere excessisse Priscum immanitate et saevitia crimina quibus dari iudices possent, cum ob innocentes condemnandos, interficiendos etiam, pecunias accepisset.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 11 2:2)
Sed Honoratum cognitioni senatus mors opportuna subtraxit, Marcianus inductus est absente Prisco.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 11 9:1)
Itaque Tuccius Cerialis consularis iure senatorio postulavit, ut Priscus certior fieret, sive quia miserabiliorem sive quia invidiosiorem fore arbitrabatur, si praesens fuisset, sive - quod maxime credo - quia aequissimum erat commune crimen ab utroque defendi, et si dilui non potuisset in utroque puniri.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 11 9:2)
Superest tamen λιτούργιον non leve, Hostilius Firminus legatus Mari Prisci, qui permixtus causae graviter vehementerque vexatus est.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 11 23:2)
Nam et rationibus Marciani, et sermone quem ille habuerat in ordine Lepcitanorum, operam suam Prisco ad turpissimum ministerium commodasse, stipulatusque de Marciano quinquaginta milia denariorum probabatur, ipse praeterea accepisse sestertia decem milia foedissimo quidem titulo, nomine unguentarii, qui titulus a vita hominis compti semper et pumicati non abhorrebat.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 11 23:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION