라틴어 문장 검색

Hannibal magnum terrorem hostibus morte consulis unius, volnere alterius iniectum esse ratus, ne cui deesset occasioni, castra in tumulum in quo pugnatum erat extemplo transfert.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 420:1)
enimvero indignum ratus Philippus victos victori sibi ultro condiciones ferre, ne antea quidem se aut de pace audisse aut indutias pepigisse dixit spem ullam habentem quieturos Aetolos, sed ut omnes socios testes haberet se pacis, illos belli causam quaesisse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 462:1)
qui ubi ad consulem pervenerunt, litteraeque lectae per interpretem sunt, et ex captivis percunctatio facta, tum Claudius non id tempus esse rei publicae ratus quo consiliis ordinariis provinciae suae quisque finibus per exercitus suos cum hoste destinato ab senatu
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 641:2)
ea prius adgredienda ratus Silanus signa quam maxime ad laevam iubebat ferri, necunde ab stationibus Punicis conspiceretur;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 10:1)
ceterum, quoad continuisset exercitum, propositum bello se fore ratus, antequam freto Gades traiceret, exercitum omnem passim in civitates divisit, ut et muris se ipsi et armis muros tutarentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 27:1)
praevertendum id ratus legatis cum benigno responso dimissis - se neque causam eius belli fuisse nec moram, si modo aequa et honesta condicione liceat, paci facturum - cum expedite agmine profectus per Boeotiam Megara atque inde Corinthum descendit, unde commeatibus sumptis Phliunta Pheneumque petit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 101:1)
et iam cum Heraeam venisset, audito Machanidam fama adventus sui territum refugisse Lacedaemonem, Aegium se ad concilium Achaeorum recepit, simul classem Punicam, ut mari quoque aliquid posset, accitam, ibi ratus se inventurum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 103:1)
Scipio, cum ad eum fama tanti comparati exercitus perlata esset, neque Romanis legionibus tantae se fore parem multitudini ratus ut non in speciem saltem opponerentur barbarorum auxilia, neque in iis tamen tantum virium ponendum ut mutando fidem, quae cladis causa fuisset patri patruoque, magnum momentum facerent,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 190:1)
itaque praemoliendas sibi ratus iam res conciliandosque regum gentiumque animos, Syphacem primum regem statuit temptare.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 258:1)
dignam itaque rem Scipio ratus quae, quoniam aliter non posset, magno periculo peteretur, L. Marcio Tarracone, M. Silano Carthagine Nova, quo pedibus ab Tarracone itineribus magnis ierat, ad praesidium Hispaniae relictis, ipse cum C. Laelio duabus quinqueremibus ab Carthagine profectus tranquillo maria remis, interdum et leni adiuvante vento, in Africam traiecit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 265:1)
id ubi vidit Scipio, veritus ne vanis tot conatibus suorum et hostibus cresceret animus et segnior miles fieret, sibimet conandum ac partem periculi capessendam esse ratus, increpita ignavia militum ferri scalas iubet et se ipsum, si ceteri cunctentur, escensurum minatur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 300:1)
forma tamen Romanorum castrorum constabat una ea re quod tribunos, ex contagione furoris haud expertes seditionis defectionisque rati fore, et iura reddere in principiis sinebant et signum ab eis petebant et in stationes ac vigilias ordine ibant;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 362:1)
postquam volgata est atrocitas supplicii, suam quoque noxam pari poena aestimatam rati, vocatis rursus ad arma popularibus contractisque quae ante habuerant auxiliis, in Sedetanum agrum, ubi principio defectionis stativa habuerant, cum viginti milibus peditum, duobus milibus equitum et quingentis transcenderunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 465:1)
Scipio, pro se esse loci angustias ratus, et quod in arto pugna Romano aptior quam Hispano militi futura videbatur, et quod in eum locum detracta hostium acies esset qui non omnem multitudinem eorum caperet, novo etiam consilio adiecit animum;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 489:1)
Indibilis abiectis belli consiliis nihil tutius in adflictis rebus experta fide et clementia Scipionis ratus, Mandonium fratrem ad eum mittit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 501:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION