라틴어 문장 검색

quaesivi quae causa fuisset cur bona non venissent, cum ex edicto possiderentur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 29장 1:1)
Naevium diebus compluribus ante in possessionem misisse quam postularet uti ei liceret bona possidere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 29장 1:6)
in quo constitit Naevium ex edicto non possedisse, cum confiteretur ex praedio vi detrusum esse Quinctium.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 29장 2:2)
omnino autem bona possessa non esse constitui, quod bonorum possessio spectetur non in aliqua parte, sed in universis quae teneri et possideri possint.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 29장 2:3)
dixi domum Romae fuisse quo iste ne aspirarit quidem, servos compluris, ex quibus iste possederit neminem, ne attigerit quidem;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 29장 2:4)
denique ex hoc ipso saltu quem per vim expulso socio possedit servos privatos Quincti non omnis eiectos esse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 29장 3:3)
deinde bona vendit, pecuniam redigit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Quae Divinatio Dicitur, 17장 2:6)
rem cognoscit, factum improbat, cogit quaestorem suum pecuniam, quam ex Agonidis bonis redegisset, eam mulieri omnem adnumerare et reddere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Quae Divinatio Dicitur, 17장 2:9)
Quicquid est igitur de quo ratione et via disputetur, id est ad ultimam sui generis formam speciemque redigendum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 3장 1:3)
itaque postea quam est nata haec vel cir- cumscriptio vel comprehensio vel continuatio vel ambitus, si ita licet dicere, nemo, qui aliquo esset in numero, scripsit orationem generis eius quod esset ad delectationem com- paratum remotumque a iudiciis forensique certamine, quin redigeret omnis fere in quadrum numerumque sententias.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 61장 5:1)
Aut si alicuius inconditi arripias dissipatam aliquam sententiam eamque ordine verborum paululum commutato in quadrum redigas, efficiatur aptum illud, quod fuerit antea diffluens ac solutum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 70장 2:2)
quicquam bonum est, quod non eum, qui id possidet, meliorem facit?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Paradoxa stoicorum ad M. Brutum, Paradoxon I, 3장 2:5)
quis igitur, si quidem, ut quisque quod plurimi est possidet, ita divitissimus habendus est, dubitet quin in virtute divitiae sint?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Paradoxa stoicorum ad M. Brutum, Paradoxon VI, 2장 2:5)
soli enim possident res et fructuosas et sempiternas solique, quod est proprium divitiarum, contenti sunt rebus suis, satis esse putant quod est, nihil adpetunt, nulla re egent, nihil sibi deesse sentiunt, nihil requirunt:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Paradoxa stoicorum ad M. Brutum, Paradoxon VI, 2장 6:2)
non quod omnis sententia proprio nomine ἐνθύμημα non dicatur, sed, ut Homerus propter excellentiam commune poetarum nomen efficit apud Graecos suum, sic, cum omnis sententia ἐνθύμημα dicatur, quia videtur ea quae ex contrariis con- ficitur acutissima, sola proprie nomen commune possedit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 토피카, 13장 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION