라틴어 문장 검색

Claritate enim eius quicquid sine illo luceret absconditur.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 14, letter 92 17:2)
Si nobis animum boni viri liceret inspicere, o quam pulchram faciem, quam sanctam, quam ex magnifico placidoque fulgentem videremus, hinc iustitia, illinc fortitudine, hinc temperantia prudentiaque lucentibus !
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 19, letter 115 3:1)
Speras me dicturum non esse aliud cursum, aliud currere, nec aliud calorem, aliud calere, nec aliud lucem, aliud lucere;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 19, letter 117 7:10)
de deorum natura quaeramus, de siderum alimento, de his tam variis stellarum discursibus, an ad illarum motus nostra moveantur, an corporibus omnium animisque illinc impetus veniat, an et haec, quae fortuita dicuntur, certa lege constricta sint nihilque in hoc mundo repentinum aut expers ordinis volutetur.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 19, letter 117 19:2)
" Lucet:
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 20, letter 122 9:2)
Sed cur repente noctis aestivae vices hiberna longa spatia producunt mora, aut quid cadentes detinet stellas polo?
(세네카, 아가멤논 1:23)
nox prima caelum sparserat stellis, iacent deserta vento vela.
(세네카, 아가멤논 10:20)
cum subito luna conditur, stellae latent, in astra pontus tollitur, caelum perit nec una nox est:
(세네카, 아가멤논 10:23)
rettulit pedem nomen alternis stella quae mutat seque mirata est Hesperum dici;
(세네카, 아가멤논 15:3)
His atque eiusmodi vocibus id agamus, ut voluntas nostra non lateat, sed aperiatur et luceat.
(세네카, 행복론, Liber II 111:1)
Hoc expositum est pulchriusque, quam ut splendor eius dubie ac parum luceat.
(세네카, 행복론, Liber IV 76:2)
Ipse mundus, quotiens per noctem ignes suos fudit et tantum stellarum innumerabilium refulsit, quem non intentum in se tenet ?
(세네카, 행복론, Liber IV 110:3)
Proinde, dum oculi mei ab illo spectaculo, cuius insatiabiles sunt, non abducantur, dum mihi solem lunamque intueri liceat, dum ceteris inhaerere sideribus, dum ortus eorum occasusque et intervalla et causas investigare vel ocius meandi vel tardius, spectare tot per noctem stellas micantis et alias immobiles, alias non in magnum spatium exeuntis sed intra suum se circumagentis vestigium, quasdam subito erumpentis, quasdam igne fuso praestringentes aciem, quasi decidant, vel longo tractu eum luce multa praetervolantes, dum eum his sim et caelestibus, qua homini fas est, immiscear, dum animum ad cognatarum rerum conspectum tendentem in sublimi semper habeam - quantum refert mea, quid calcem ?
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 52:1)
Sidus hoc, quod praecipitato in profundum et demerso in tenebras orbi refulsit, semper luceat !
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 77:3)
Vide- bis illic innumerabiles stellas micare, videbis uno sidere omnia implere solem, cotidiano cursu diei noctisque spatia signantem, annuo aestates hiemesque aequalius quidem dividentem.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 101:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION