라틴어 문장 검색

Erigor et trepidos cives exhortor in hostem amissamque mea virtutem voce reposco.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 21:17)
Per spes nunc socias casuraque moenia Troum perque deos oro, quos hosti nuper ademi, per siquid superest, quod sit sapienter agendum, siquid adhuc audax ex praecipitique petendum est, si Troiae fatis aliquid restare putatis, este mei memores!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 32:4)
Postque tot amissos tu nunc, quae sola levabas maternos luctus, hostilia busta piasti!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 45:14)
Talia nequiquam questus (nam cuncta videbam) surgit et ut taurus vacca furibundus adempta, stare nequit silvaque et notis saltibus errat:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 75:1)
quam nullum aut leve sit damnum mihi lucis ademptae!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 26:3)
Et nymphas tetigit nova res, et Amazone natus haud aliter stupuit, quam cum Tyrrhenus arator fatalem glaebam mediis adspexit in arvis sponte sua primum nulloque agitante moveri, sumere mox hominis terraeque amittere formam oraque venturis aperire recentia fatis (indigenae dixere Tagen, qui primus Etruscam edocuit gentem casus aperire futuros);
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 46:1)
invenies aliquem, qui me suspiret ademptum, carmina nec siccis perlegat ista genis, et tacitus secum, ne quis malus audiat, optet, sit mea lenito Caesare poena levis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 116)
nullus ad amissas ibit amicus opes.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 97)
insuper accedunt, te non adimente, paternae, tamquam vita parum muneris esset, opes.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 158)
unde precor supplex ut nos in tuta releges, ne sit cum patria pax quoque adempta mihi, ne timeam gentes, quas non bene summovet Hister, neve tuus possim civis ab hoste capi.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 184)
cum patriam amisi, tunc me periisse putato:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 327)
en ego, cum caream patria vobisque domoque, raptaque sint, adimi quae potuere mihi, ingenio tamen ipse meo comitorque fruorque:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 723)
Siquis adhuc istic meminit Nasonis adempti, et superest sine me nomen in urbe meum, suppositum stellis numquam tangentibus aequor me sciat In media vivere barbaria.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 101)
pro quo nec lumen ademptum, nec mihi detractas possidet alter opes.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 425)
non aliter flevi, quam me fleturus ademptum ille fuit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 1043)

SEARCH

MENU NAVIGATION