라틴어 문장 검색

Idque est magni viri, rebus agitatis punire sontes, multitudinem conservare, in omni fortuna recta atque honesta retinere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 107:2)
Suntne igitur insidiae tendere plagas, etiarnsi excitaturus non sis nec agitaturus?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 86:3)
Quis, cum ceteros animorum motus aut iudicibus aut populo dicendo miscere atque agitare vellet, ea dixit, quae a philosophis dici solent?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 220:2)
nos autem quo modo utamur, cum opus sit, quaerimus, ut in adversarium et maxime, si eius stultitia poterit agitari;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 229:5)
Nam nec insignis improbitas et scelere iuncta nec rursus miseria insignis agitata ridetur:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 237:2)
eaque belle agitata ridentur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 238:4)
naturae ridentur ipsae, quas personas agitare solemus, non sustinere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 251:7)
Vero enim oratori, quae sunt in hominum vita, quandoquidem in ea versatur orator atque ea est ei subiecta materies, omnia quaesita, audita, lecta, disputata, tractata, agitata esse debent.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 54:3)
'eos, qui pareant principibus, agitari ab eo populo et servos voluntarios appellari;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 110:2)
Annis postea xx ex eo, quod L. Papirius P. Pinarius censores multis dicendis vim armentorum a privatis in publicum averterant, levis aestumatio pecudum in multa lege C. Iulii P. Papirii consulum constituta est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Secundus 96:5)
quod autem motum adfert alicui, quodque ipsum agitatur aliunde, quando finem habet motus, vivendi finem habeat necesse est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Sextus, chapter2 8 4:2)
Inanimum est enim omne, quod pulsu agitatur externo;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Sextus, chapter2 9 2:2)
sunt autem optimae curae de salute patriae, quibus agitatus et exercitatus animus velocius in hanc sedem et domum suam pervolabit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Sextus, chapter2 9 3:2)
nemini censebat fore dubium quin tam diu, dum ita gauderet, nihil agitare mente, nihil ratione, nihil cogitatione consequi posset.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 53:3)
cumque semper agitetur animus nec principium motus habeat, quia se ipse moveat, ne finem quidem habiturum esse motus, quia numquam se ipse sit relicturus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 99:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION