라틴어 문장 검색

nunc facta revolvunt maiorum veteresque canunt ab origine Thebas:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 8권114)
cupit ille tamen pugnasque viresque, forsitan ut caneret;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 8권236)
"ille canit, cui me famulari et sumere vittas vestra fides, ipso non discordante, subegit."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권66)
"terrigenam cuncto patriae pro sanguine poscunt, fama canit monitus, gaudet Cadmeia plebes certa tui 1;"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권294)
"sibi callidus ista Tiresias nataeque canat;"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권326)
"sed iam - effabor enim - longo sudore fatiscunt corda, soror, tardaeque manus;"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권41)
"canere illa patrem et iactare decebat, sed spes sub lacrimis, spes atque occulta cupido his latet:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권150)
Est et ille de lyricis (Pindarum dico) qui Aescolapium canit avaritiae merito, quia medicinam nocenter exercebat, fulmine iudicatum.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 14장 4:2)
Nam et qui ultimo cecinit, aut aliquantulo praecucurrit aut certe concurrit aetate sapientiae auctoribus, etiam latoribus legis.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 19장 1:9)
Post aquam manualem et lumina, ut quisque de scripturis sanctis vel de proprio ingenio potest, provocatur in medium deo canere;
(테르툴리아누스, Apologeticum, 39장 17:7)
Idem et cum aliquid de veritate sapiebat deos negans, Aesculapio tamen gallinaceum prosecari iam in fine iubebat, credo ob honorem patris eius, quia Socratem Apollo sapientissimum omnium cecinit.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 46장 5:4)
At illi non daemonica, sed diuina uirtute praediti, ueniebant crucem pro uexillo ferentes argenteam, et imaginem Domini Saluatoris in tabula depictam, laetaniasque canentes pro sua simul et eorum, propter quos et ad quos uenerant, salute aeterna, Domino supplicabant.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXV. 1:6)
Cum enim nocte quadam, expletis matutinae laudis psalmodiis, egressae de oratorio famulae Christi, ad sepulchra fratrum, qui eas ex hac luce praecesserant, solitas Domino laudes decantarent, ecce subito lux emissa caelitus, ueluti linteum magnum, uenit super omnes, tantoque eas stupore perculit, ut etiam canticum, quod canebant, tremefactae intermitterent.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. VII.7)
Bella Maro resonet, nos pacis dona canamus;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XVIII [XX].5)
Hic est sensus, non autem ordo ipse uerborum, quae dormiens ille canebat;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XXII [XXIV]. 1:16)

SEARCH

MENU NAVIGATION