라틴어 문장 검색

iamque et flere pio Vesuvina incendia cantu mens erat et gemitum patriis impendere damnis, cum pater exemptum terris ad sidera montem sustulit et late miseras deiecit in urbes.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in patrem Suum66)
tu cantus stimulare meos, tu pandere facta heroum bellique modos positusque locorum monstrabas.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in patrem Suum82)
sic me cantuque habituque nefastum aspiciant superi?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in puerum suum18)
"an, rabido iubeat si Thessala cantu, ibitis et Scythicis quotiens medicata venenis Colchis aget, trepido pallebunt Tartara motu:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 4권212)
Interea cantu Musarum nobile muleens concilium citharaeque manus insertus Apollo Parnassi summo spectabat ab aethere terras;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권135)
orsa deum - nam saepe Iovem Phlegramque suique anguis opus fratrumque pius cantarat honores - tunc aperit, quis fulmen agat, quis sidera ducat spiritus, unde animi fluviis, quae pabula ventis, quo fonte immensum vivat mare, quae via solis praecipitet noctem, quae porrigat, imane tellus an media et rursus mundo succincta latenti.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권136)
ambrosio tum spargit membra liquore, spargit equum, ne (pio videtur vulnere corpus ante necem, cantusque sacros et conscia miscet murmura, secretis quae Colchidas ipsa sub antris nocte docet monstratque feras quaerentibus herbas.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 9권319)
averso pariter deus occidit astro, te nemus Oebalium, te lubrica ripa Lacaenae virginis et falso gurges cantatus olori flebit, Amyclaeis Triviae lugebere Nymphis, et quae te leges praeceptaque fortia belli erudiit genetrix, nimium didicisse queretur.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권222)
Luget Sol filium de caelo iactatum Iactantibus vobis, et Cybele pastorum suspirat fastidiosum non erubescentibus vobis, et sustinetis Iovis elogia cantari, et Iunonem, Venerem, Minervam a pastore iudicari.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 15장 1:5)
Alleluia, laudem Dei Creatoris illis in partibus oportet cantari.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. I. 5:32)
Qui, quoniam cantandi in ecclesia erat peritissimus, recuperata postmodum pacein prouincia, et crescente numero fidelium, etiam magister ecclesiasticae cantionis iuxta morem Romanorum siue Cantuariorum multis coepit existere;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. XX. 2:7)
et a uespera usque ad galli cantum corpore exutus, angelicorum agminum et aspectus intueri, et laudes beatas meruit audire.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XIX.16)
Sed et sonos cantandi in ecclesia, quos eatenus in Cantia tantum nouerant, ab hoc tempore per omnes Anglorum ecclesias discere coeperunt;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. II. 1:4)
primusque, excepto Iacobo, de quo supra diximus, cantandi magister Nordanhymbrorum ecclesiis Aeddi cognomento Stephanus fuit, inuitatus de Cantia a reuerentissimo uiro Uilfrido, qui primus inter episcopos, qui de Anglorum gente essent, catholicum uiuendi morem ecclesiis Anglorum tradere didicit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. II. 1:5)
Non solum autem idem Iohannes ipsius monasterii fratres docebat, uerum de omnibus pene eiusdem prouinciae monasteriis ad audiendum eum, qui cantandi erant periti, confluebant.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XVI [XVIII].10)

SEARCH

MENU NAVIGATION